Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Met zes kinderen kon het voor Darja Alexandrowna niet zonder zorgen zijn. Nu was het eene ziek, dan moest men hetzelfde van een ander vreezen; vandaag scheelde het derde wat, morgen het vierde en het vijfde toonde een boozen aard en zoo verder. Zelden was er een korte, rustige periode. Maar al deze zorgen, al deze onrust waren het eenig mogelijke geluk voor Dolly.
Tk ben geen boos mensch: ik heb nimmer iemand gehaat, maar haar haat ik met alle krachten mijner ziel en ik kan haar onmogelijk vergeven, omdat ik haar te zeer haat om al het kwaad, dat zij mij heeft aangedaan." Dit sprak hij met tranen des toorns in zijn stem. "Doe wel degenen, die u haten," fluisterde Darja Alexandrowna verlegen. Alexei Alexandrowitsch lachte verachtelijk.
"Darja Alexandrowna," zeide hij, "zoo kiest men wel een kleed of wat anders, maar met de liefde.... De keus is eenmaal gedaan des te beter. Een herhaling kan niet zijn...." "O, die trots! die trots!" zeide Dolly, alsof zij hem verachtte om de kleinheid van dat gevoel.
"Genoeg of niet genoeg, wij zullen er wel mede rond moeten komen," zeide Matjeff, sloeg het portier toe en trad op het bordes terug. Inmiddels had Darja Alexandrowna haar kind getroost en daar zij aan het rollen van het rijtuig hoorde, dat haar man uitgereden was, keerde zij naar haar slaapvertrek terug.
Hoe gaat het haar?" "Ik geloof, dat zij gezond is, Darja Alexandrowna," antwoordde hij, zonder op te zien. "Alexei Alexandrowitsch, vergeef mij, ik heb geen recht ... maar ik heb liefde en achting voor Anna; ik bid en bezweer u, zeg mij, wat er tusschen u is voorgevallen? Waarom beschuldigt ge haar?" Zijn voorhoofd rimpelde zich, en terwijl hij de oogen sloot, boog hij het hoofd.
"Hebt ge mijn' brief uit St.-Petersburg ontvangen, beste vriend? Zoo ja, dan moet gij u schamen, dat gij er nog niet op hebt geantwoord. Ik hoop dat al de uwen gezond zijn, en schrijf mij nu in 's hemelsnaam of Darja Alexandrowna ook naar het buitenland gaat. Waarheen en wanneer zij ook gaat, als ik het maar weet, dan reis ik haar dadelijk tegemoet.
"Daar ben ik met Dolly, ma tante," zeide Anna terwijl zij met Darja Alexandrowna naar buiten ging op het groote steenen terras, waar vorstin Warwara in de schaduw aan een borduurraam zat en aan het overtrek voor een stoel voor graaf Alexei Kyrillowitsch werkte.
Den volgenden dag reisden zij, geheel met elkander verzoend, naar het land. Darja Alexandrowna sleet den ganschen zomer met haar kinderen in Pokrowka bij haar zuster Kitty Lewina. Op haar eigen landgoed was het huis geheel vervallen en Lewin en zijn vrouw hadden haar overgehaald den zomer bij hen door te brengen.
"Annuschka," zeide zij, ging voor het meisje staan en zag haar aan, zonder te weten wat zij zeggen wilde. "U wil naar Darja Alexandrowna rijden?" antwoordde het meisje, alsof zij haar verstaan had. "Tot Darja Alexandrowna? Ja, daar wil ik heen. Vijftien heen, vijftien terug.... Hij komt dadelijk." Zij haalde het horloge te voorschijn en zag er op.
In zijne Herinneringen geeft Fet een verhaal van dit bezoek, en schetst tegelijkertijd op interessante wijze Tolstoi's tante en opvoedster, Tatjana Alexandrowna Jergalskaja. Van een' spoorweg was destijds nog geen sprake, maar van de langs den weg geplaatste telegraafpalen zei het volk, dat men daarover een draad zou spannen en er den wil uit Petersburg langs zou zenden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek