Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
In plaats van het statig ros, had men op raad van Maria Filimonowna den bruine van den opzichter voorgespannen, en eindelijk verscheen Darja Alexandrowna in een wit mousselinen kleed en nam plaats in het rijtuig. Zij had zich zorgvuldig gefriseerd en gekleed.
Hij begreep niet, dat zijn medelijden haar zoo prikkelde. Zij bemerkte, dat hij slechts medelijden en geen liefde voor haar gevoelde. "Neen, zij haat mij, nooit zal zij mij vergeven," dacht hij. "Het is vreeselijk, vreeselijk," sprak hij. In het belendend vertrek begon een kind, dat gevallen scheen te zijn, te schreien. Darja Alexandrowna luisterde en haar gelaat nam een zachtere uitdrukking aan.
Ik heb diep medelijden met haar. Gij, gij lijdt slechts door beleedigden trots...." "Wellicht," zeide Lewin, "maar...." Zij viel hem in de rede: "Maar met haar, arm meisje, heb ik diep medelijden. Nu begrijp ik alles." "Nu, Darja Alexandrowna, verontschuldig mij," sprak hij en stond op: "Vaarwel. Tot weerziens." "Neen, wacht nog!" antwoordde zij en hield met haar magere hand zijn arm vast.
"Ik kan zijn denkbeelden niet verdedigen," zei Darja Alexandrowna met vuur, "maar ik kan zooveel wel zeggen, dat hij een zeer beschaafd man is, die, als hij hier was, zijn denkbeelden wel zou weten te verdedigen. Ik versta dat waarlijk niet."
Zij is met dezen tegenwoordigen toestand tevreden maar ik...? Ik vrees hetgeen ons nog wacht.... Excuseer, ge wilt verder gaan." "Neen, het is mij hetzelfde." "Nu, laat ons dan gaan zitten." Darja Alexandrowna ging op een bank in de allee zitten. Hij bleef voor haar staan. "Ik zie, dat zij gelukkig is," herhaalde hij, maar de twijfel aan dit geluk overviel Dolly nu nog sterker.
"Daar is hij," zeide Wronsky, die hen met Wesslowsky te gemoet kwam: "Waar wilt ge Darja Alexandrowna inkwartieren?" vroeg hij toen in het Fransch aan Anna en nog eenmaal Dolly begroetend, kuste hij haar de hand en voegde er bij: "Mij dunkt in de groote balkonkamer." "O neen, dat is te afgelegen, beter in de hoekkamer, dan zien we elkaar meer. Hoe lang denkt ge te blijven? Hoe? Slechts een dag?
Zou het niet beter zijn een wandeling in den tuin of een tochtje met het bootje te doen om Darja Alexandrowna de oevers te toonen," sloeg Wronsky voor. "Mijn is alles goed," zeide Swijaschsky. "Ik geloof, dat Dolly het liefst een kleine wandeling zou doen en dan misschien nog in de boot?" zeide Anna. Hiertoe werd dan ook besloten.
Zag zij hem altijd gaarne komen, van daag bizonder, omdat zij hem nu in haar vollen roem en glorie ontmoette. Niemand kon beter dan Lewin haar rijkdom begrijpen en datgene, waarin deze rijkdom bestond. "U zit daar als een klokhen, Darja Alexandrowna." "O, hoe blijde ben ik," zeide zij en reikte hem de hand. "Zoo, ge verheugt u en hebt mij toch uw komst niet laten weten.
"Darja Alexandrowna," zeide hij en zag haar nu rechtstreeks in het opgewonden, goedhartig gelaat; hij voelde zijn tong ontbloeid. "Ik had er veel voor gegeven, als nog een twijfel mogelijk was. Toen ik nog twijfelde, was het mij zwaar, doch lichter dan nu.
"Wat heeft zij dan misdaan?" vroeg Lewin tamelijk onverschillig. Hij was gekomen om in zijn eigen aangelegenheid raad te vragen, en nu hinderde het hem, dat hij op zulk een ongelegen tijd kwam. Darja Alexandrowna vertelde nu Mascha's misdaad. "Dat zijn volstrekt geen afschuwelijke neigingen, maar 't is eenvoudig stoutheid," stelde Lewin de opgewonden moeder gerust.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek