Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Μαΐου 2025
Κανένας δεν τον βοήθησε ν' ανέβει απάνω, γιατί από την κανονιοφόρα τάχανε σαστίσει κι' άλλοι πηγαίνανε βιαστικά κατά την πρύμη, κι' άλλοι κατά την πλώρη. Μερικοί κρατούσανε στα χέρια τους σχοινιά, γάντζους, ότι τύχει. Όταν ξεκόλλησεν η κανονιοφόρα φάνηκεν η βενζινάκατος σχισμένη στη μέση. Από το θωρηκτό, φωνάζανε: — Να, να! αρχίζει να βουλιάζει. — Δε θα την προκάνουνε.
Και τότε, τον πατέρα μου απήντησα 'ς τους δρόμους μ' αιματωμένα των 'ματιών τα δύο δακτυλίδια και δίχως τα διαμάντια των. Εζήτησα να μ' ευχηθή, κι' απ' την αρχήν 'ς το τέλος τα όσα εδοκίμασα κ' υπέφερα του είπα. Αλλ' η σχισμένη του καρδιά 'ς τον κλονισμόν τον τόσον ν' ανθέξη δεν ημπόρεσε.
Οι φοίνικες ξηραίνονται Της Ειλειθυίας· βαρύνεται Επάνω εις την καρδιάν των Το σκότος της νυκτός Ως πλάκα τάφου. Όχι φως και χαράν, Αμμή φλογώδεις άκανθας Βρέχει δι' αυτούς ο ήλιος, Και η γη σχισμένη δίδει Αίματος βρύσεις. Πού μ' έφερεν ο πόνος μου; . . Τι λέγω;. . . τιμωρίαν Αληθινήν και μόνην, Φρικτήν, οι μιαροί Έχουσα άλλην.
Μια φορά έφτιασε στον πιο φημισμένο ράφτη του Λονδίνου μια φορεσιά φτωχού, τριμμένη μ' ελαφρόπετρα και σχισμένη με τέχνη, για ένα ζητιάνο, που διακόνευε πάντα σιμά στην κατοικία του και που η άσχημη φορεσιά του τον ενοχλούσε... Κ' έγινε τόσος λόγος γι' αυτό σ' όλο το Λονδίνον.
Αστράπτουσι τα κύματα Ως οι ουρανοί, και ανέμελος, Ξάστερος φέγγει ο ήλιος Και τα πολλά νησία Δείχνει του Αιγαίου. Πρόσεχε τώρα· ως άνεμος Σφοδρός μέσα εις τα δάση, Ο αλαλαγμός σηκόνεται· Άκουε των πλεόντων Τα εία μ ά λ α. Σχισμένη υπό μυρίας Πρώρας αφρίζει η θάλασσα, Τα πτερωμένα αδράχτια Ελεύθερα εξαπλόνονται Εις τον αέρα·
όπου ακόμη κρεμιέται στο πηχτό σκοτάδι της Μονής του Westminster δίπλα στη σέλλα εκείνου «του τρελλόπαιδου της δόξας» και στη σημαδεμένη από κτυπήματα ασπίδα με τη σχισμένη από μπλε βελούδο φόδρα της και τα θαμπωμένα χρυσά της κρίνα· όμως η χρήσις των στρατιωτικών μανδυών στον &Ερρίκο ΣΤ'& έχει μέσα της λίγη καθαρή αρχαιολογία, επειδή δεν τους φορούσαν τον δέκατον έκτον αιώνα, κι αυτός του Βασιλιά ο μανδύας, μπορώ ν' αναφέρω το πράγμα, κρέμονταν ακόμη 'πάνω στον τάφο του στο Παρεκκλήσι του Αγ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν