United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΑΛΟΝΖ. Ποία αρμονία είναι τούτη! φίλοι μου, γροικάτε! ΓΟΝΖ· θαυμαστή, γλυκειά μουσική! Μπαίνουν διάφορες παράξενες μορφές, φέρνοντας ένα γιώμα. Χορεύουν τριγύρω μ' ευγενικά προσκυνήματα, και αφού επροσκάλεσαν τον βασιλέα και τους άλλους να γευματίσουν, φεύγουν. ΑΛΟΝΖ. Φυλάξετέ μας, Ουρανοί! ποιοι ήσαν τούτοι; ΣΕΒΑΣΤ. Μία παράστασις από έμψυχες κούκλες.

Κ' έλα τώρα, αδερφούλα μου γλυκειά, να σου δείξω την όμορφη βασίλισσα, τη χρυσομάλλα Βερενίκη, μέσα στο φως του έβδομου ουρανού.... Κ' η φωνή του σβύστηκε γλυκά, σαν στάλαγμα νερού με στου νερού τον ύπνο. Η Μαρία έγυρε απάνω του και τα μεγάλα καταγάλανα μάτια της γίνανε συννεφιασμένοι ουρανοί και χύσανε καταρράκτες δάκρυα να σβύσουνε τη φλόγα πούκαιγε τον αδερφό της.

Ήτο αναμάρτητος, και τούτο ήτο θαύμα μέγιστον, περισσότερον ή όσον η πλάσις του κόσμου. Είπέ τις των φιλοσόφων ότι δύο πράγματα τον εξέπληττον· οι έναστροι ουρανοί και ο ηθικός νόμος ο εν αυτοίς· αλλ' εις ταύτα προσετέθη τρίτη πραγματικότης η πλήρωσις του ηθικού νόμου η εν τω Ιησού Χριστώ. Ήλθε Θεός επί της γης, και ως Θεός έπραξεν.

Ουρανοί! απ' όσους την ομιλούν εγώ είμ' ο καλύτερος! ανίσως ευρισκόμουν εκεί, όπου αυτή μιλιέται. ΠΡΟΣΠ. Πώς! ο καλύτερος; τι εγενόσουν ανίσως σ' άκουε ο βασιλέας της Νεάπολης. ΜΙΡ. Ωιμένα, ωιμένα! ΦΕΡΔΙΝ. Και, στην τιμή μου, μαζή μ' όλους τους αυλικούς του· ομοίως, ο Δούκας του Μιλάνου και ο καλός υιός του είναι ξεχωρισμένοι για πάντα.

Το φως το αυγάζον εν τω σκότει δεν ήτο φυσικόν, ήτο ακτίς πνευματική· και δεν εχαμογέλασαν οι ουρανοί εις όλον το ανθρώπινον γένος, αλλά μόνον εις ολίγας πιστάς και ταπεινάς καρδίας. Τα Ευαγγέλια, πάντοτε φιλαλήθη, με την θέλγουσαν εκείνην απλότητά των, ήτις είνε η σφραγίς της ειλικρινούς και απροσποίητου αφηγήσεως, αναφέρουν το γεγονός τούτο άνευ σχολίων.

Παν ό,τι συνδέεται με την γέννησιν του Χριστού είναι ταπεινόν, και αυτό δε το μέρος όπου είδε το φως της ημέρας ανακαλεί αναμνήσεις πενίας και μόχθων. Εκείνην την νύκτα, εφαίνετο αληθώς, ότι οι ουρανοί έμελλον να ραγώσιν, όπως αποκαλύψωσιν όλην την θείαν αρμονίαν των, όλην την ακτινοβόλον χαράν των.

Δώστε μου τα ποτήρια· μήνυμα θα δώση το τύμπανοτην σάλπιγγα, και τούτη πάλιν των πυροβολιστών, και όλα τα πυροβόλατους ουρανούς, κ' οι ουρανοίτην γην θα λέγουν· «Του Αμλέτου εις την υγείαν πίνει ο Βασιλέας». Ελάτε, αρχίστε. — Σεις, κριταί, τον νουν σας τώρα. ΑΜΛΕΤΟΣ Ορίστε, Κύριε. ΑΜΛΕΤΟΣ Μία. ΛΑΕΡΤΗΣ Ποσώς. ΑΜΛΕΤΟΣ Ας κρίνουν. ΟΣΡΙΚΟΣ Είναι φανερό 'πού σ' έχει 'πιτύχη.

Α! θα το ενθυμούμαι; Γη και Ουρανοί! την είδα εγώτον τράχηλόν του να κρέμετ' ώστε ήθελε ειπής πως η τροφή της αύξαινε, αντί να παύη, την επιθυμίαν.

Στο τέλος βρίσκεται μεσ' στη μέση της σκηνής, στο προσκύνιο. Νίκησεν ο Νέστορας! Χαρήτε Χριστιανοί! Αλαλάξετε η θάλασσα, η γης κι' οι ουρανοί! Τον Γολιάθ έρριξε κάτω ένας ταπεινός Διάκονος της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων. . . Σαν το χορτάρι του αγρού ισχνός. . . Το λέει δα και η Γραφή: «Ο Δράκων και ο Λέων θα πατηθούν από τα πόδια σου.

Εσύ, είσαι αρχόντισσα· εάν διά το κρύον με τόσην πολυτέλειαν το σώμα σου στολίζης. η φύσις δεν χρειάζεται τα πλούσια στολίδια αυτά, που είναι περιττά διά να σε ζεστάνουν. Αν είν' ό,τι χρειάζεται και μόνον, δώσετέ μου υπομονήν, ω ουρανοί! Υπομονή μου λείπει! Εμπρός σας στέκω, ω θεοί, δυστυχισμένος γέρος, από την λύπην μου βαρύς, καθώς κι' από τα χρόνια, και εις τα δυο ελεεινός.