United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
Οι Τούρκοι, ιδίως εν μεγαλοπόλεσιν, όχι μόνον δεν κατοικούν υπό μίαν με χριστιανούς στέγην, αλλ’ ουδ’ εις την αυτήν συνοικίαν τους ανέχονται. Τι ήτο λοιπόν τούτο; Μι’ από τας πολλάς δουλοπρεπείς φιλοφρονήσεις; αλλ’ όχι, η γραία δεν ωμίλει διά τον τύπον. — Εσύ είσαι διαβασμένος άνθρωπος, μοι έλεγε, και γνωρίζεις του Θεού τον νόμον.
Κ' έχωσα εγώ το γκρεμό, εγώ κι ο άντρας μου, εγώ και τα καλά μου, τα σπίτια μου, οι τίμιες μου χαρές και τ' απίκρατα χρόνια μου. Όλα πήγαν με μι' ανεμοριπή. Μα γιατί να φύγη; πες τε μου γιατί να φύγη; Να φύγη από μένα και να πάη στ' οχτρού μου το ρημαδιακό! Να σηκώση από μένα την καλοτυχιά και ναν τη ρίξη σε κείνον τον ατσίγγανο, το βρωμιάρη, τον ελεεινό!
Κι’ εκεί κοντά στην Εκκλησιά και δίπλα στην πλατεία, Κέντα έναν τάφο πενιχρό, λησμονημένον τάφο, Μ’ ένα καντήλι, ταπεινό να καίη στο κεφάλι, Κι’ απάνω στην κατάλευκη και την τρισάγια πλάκα, Κέντα μι’ απλήν επιγραφή, μ’ αυτές τες λέξες μόνο : «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς-Ο Μάρτυρας του Γένους» .
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ'. &Οι Θεοί της μυθολογίας είναι παραδόσεις, ας καλόν είναι να δεχόμεθα, αλλ' άνευ συζητήσεως. Ο Δημιουργός καλεί νυν τους γενητούς Θεούς να πλάσωσι κατά μί- μησιν αυτού τα άλλα είδη ζώων, αυτός δε ως αθάνα- τος δημιουργεί πρώτον το αθάνατον μέρος των ζώων.& Περί δε των άλλων δαιμόνων να είπωμεν και να γνωρίσω- μεν την γένεσιν αυτών είναι έργον υπερβαίνον τας δυνάμεις Ε. | ημών.
Το αυτό ακρι- βώς πρέπει να νοήσωμεν και περί της κοιλίας ημών, ότι δηλ. τας τροφάς και τα ποτά όταν εισέρχωνται εις αυτήν, τα κρατεί, αλλά Β. | τον αέρα και το πυρ, τα οποία αποτελούνται από μέρη μι- κρότερα αυτής, δεν δύναται να κρατή.
Σε λίγο ο νιος σηκώθηκε μαζί με την κοπέλλα. Αδρασκέλισε το χαμηλό παραθυράκι και σε λίγο δε φαίνουνταν παρά το κεφάλι του· μι' αστραπή έλαμψε· ένα κεφάλι τσοπάνου φάνηκε μαυριδερό, λεβέντικο, όμορφο, με γλυκά μάτια.
Ω Φοίβ', αποκτενούσι μ' αι κυνώπιδες γοργώπες ενέρων ιερίαι, δειναί θεαί. Ηλ: Ούτοι μεθήσω, χείρα δ' εμπλέξασ' εμήν σχήσω σε πηδάν δυστυχή πηδήματα. Ορ. Μέθες· μί' ούσα των εμών Ερινύων, μέσον μ' οχμάζεις, ως βάλης, εις Τάρταρον. Ηλ. Οι 'γώ τάλαινα, τίν' επικουρίαν λάβω.... επεί το θείον δυσμενές κεκτήμεθα; Ορ.
Το γινόμενον είναι μεταβλητόν, αντικείμενον των αισθήσεων και της γνώμης και γινώσκεται μόνον μετ' εικασίας και πιθανότητος. Τίμαιος Αλλ', ω Σώκρατες, πάντες όσοι και ολίγην έχουσι φρόνησιν C.| πράττουσι τούτο, δηλ. εις την αρχήν παντός πράγματος μι- κρού και μεγάλου πάντοτε επικαλούνται τον Θεόν.
Να είχα κι' άλλα παιδιά, δε θα χόλιαζα τόσο, θα παρηγοριώμουν, αλλά τώχω έν' μοναχό! Να είταν μαύρη ώρα, που τ' ανάγκαζα να μπη στα γράμματα!... Λέγοντας αυτά τα πικραμένα τα λόγια η πονεμένη μάννα, έβγαλε το μαντήλι της από μέσα από το ζωνάρι της και σφούγγισε τα καταδακρυσμένα τα μάτια της, που είχαν μι' αδιάκοπη κοκκινάδα μέσα, από τ' ανέλλειπα μητρικά δάκρυα.
Λέξη Της Ημέρας