United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και ο Σιμμίας είπεν· Αλλ' όμως, Σώκρατες, τώρα τουλάχιστον και εγώ ο ίδιος νομίζω ότι ο Κέβης κάτι σωστόν λέγει· διότι διά ποίον τάχα λόγον άνθρωποι αληθινά σοφοί θ' απεφάσιζαν να φύγουν από κυρίους καλυτέρους του εαυτού των, και να τους αφήσουν χωρίς να λυπηθούν διά τούτο; Και μου φαίνεται ότι ο Κέβης κτυπά με τον λόγον του σε, ότι τόσον εύκολα το βαστά η καρδιά σου να φύγης και από ημάς και από καλούς κυρίους, καθώς και συ το ομολογείς, τους θεούς.

Διαλέξανε δυο από τους καλύτερους να πάνε γρήγορα να πληροφορηθούνε την αλήθεια. Οι δυο απεσταλμένοι εκτελέσανε την αποστολή τους σαν φρόνιμοι άνθρωποι και γυρίσανε σε λίγο φέρνοντας καλά νέα.

Όταν ήταν μικρός, ποτέ δεν ήταν όπως λένε ζωηρός και εύθυμος· εφαίνετο πάντοτε μαλακός, φιλήσυχος και αμίλητος, δεν έλεγε ποτέ λέξι και ποτέ δεν έπαιζε τα παιγνιδάκια εκείνα που τα λένε παιδικά. Με πολλούς κόπους τον εμάθαμε να διαβάζη και είχε γίνει εννέα ετών και δεν εγνώριζε ακόμη τα στοιχεία του αλφαβήτου. Ωραία! έλεγα από μέσα μου· τα όψιμα δένδρα παράγουν τους καλυτέρους καρπους.

Απομένει λοιπόν ακόμη να λυθή η απορία, την οποίαν έχεις διά τους αγαθούς άνδρας, διατί τάχα οι αγαθοί άνδρες κατά μεν τα άλλα διδάσκουν τους υιούς των εκείνα, τα οποία χρειάζονται διδασκάλους και τους κάμνουν σοφούς, κατά δε την αρετήν, εις την οποίαν αυτοί διαπρέπουν, δεν τους κάμνουν διόλου καλυτέρους.

Γιατί στη νιότη μου έσμιξα εγώ με θεριομάχους 260 καλύτερούς σας, μα ποτές αφτοί δε μ' αψηφούσαν.

Να μη βρη έλεος κανένας; Τόσοι καλοί άνθρωποι, ενάρετοι, ελεήμονες, θρήσκοι, που δεν έβλαψαν τον πλησίον τους, πλάσματα του Θεού κι' αυτά σαν κ' εμάς; Εγώ γύρισα Φραγκιά και Ανατολή, γνώρισα λογής- λογής ανθρώπους, Φράγκους, Λουθηρανούς, Σχισματικούς. Είδα χρυσούς ανθρώπους. Και Τούρκους ακόμα, Τούρκους μάλαμα, αγίους ανθρώπους, καλύτερους από μερικούς δικούς μας. Εκατομμύρια κόσμος.

Η θεά λοιπόν, επειδή και φιλοπόλε- μος είναι και φιλόσοφος, αφού εξέλεξε τον τόπον, όστις έμελλε να παράγη άνδρας ομοιοτάτους με αυτήν, τούτον κατά πρώτον κα- τώκισε. Και υμείς εκατοικείτε αυτόν έχοντες νόμους τοιούτους και ακόμη καλυτέρους και υπερβαίνοντες εις πάσαν αρετήν όλους τους ανθρώπους, ως είναι επόμενον, επειδή είσθε γεννήματα και παιδεύματα των θεών.

Διότι εγώ, είπε, Σιμμία και Κέβη, εάν μεν ενόμιζον ότι δεν θα υπάγω κατά πρώτον πλησίον εις άλλους θεούς και σοφούς και αγαθούς, έπειτα δε και πλησίον εις ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αποθάνει καλυτέρους από τους εδώ, θα είχον άδικον να μη λυπώμαι διά τον θάνατόν μου.

Κι' όσα δε βλέπομε, είνε τα περισσότερα». Και σαν άκουγε το παρανόμι του έλεγε μέσα του περήφανος: «Στοιχειό και με τα στοιχειά ζω...» Ο Στρατής στη μοναξιά του είχε τους καλύτερους συντρόφους του κόσμου. Και πώς αλλοιώς; Άνθρωπος δε στάθηκε που να μπορή να ζήση μοναχός του. Ούτε τα στοιχειά, ταληθινά στοιχειά.

Ε λοιπόν, και η ευσέβεια, αφού είναι φροντίς και περιποίησις, την οποίαν έχουν οι άνθρωποι διά τους θεούς, συντελεί εις ωφέλειαν των θεών και τους κάμνει καλυτέρους; Και συ ήθελες τολμήσει ποτέ να βεβαιώσης, ότι οσάκις εκτελής καμμίαν ευσεβή πράξιν, κάμνεις καλύτερον κανένα από τους θεούς; Ευθύφρων. Ποτέ, ποτέ, μα τον Δία. Σωκράτης.