Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Μαΐου 2025
Επανέλαβε τας χθεσινάς διαμαρτυρήσεις, αλλ' ιδών το αμετάθετον της αποφάσεώς μας, την απεδέχθη μετά λύπης, απαιτών όμως υπόσχεσιν ότι θα επανέλθωμεν άλλοτε. Έδωκα άνευ δυσκολίας την ζητουμένην υπόσχεσιν, αλλ' ο Νίκος ετήρησε σιωπήν αξιοπρεπή. Εν τούτοις ο Κ. Σπυράκης προέτρεπε τον εξάδελφόν μου να μη βραδύνουν περισσότερον.
Ήθελε να κάμη κι' αυτός τον ανδρειωμένον εις τον εξάδελφόν του Σταμάτην, — όστις συνήθως έκαμνε τον άφοβον μεταξύ όλων των παιδιών, — και να έχη να του διηγήται ότι είδε τόσα κρούσματα, τόσα στοιχειά, εις το Έρημο Χωριό, και «δεν ίδρωσε το μάτι του». Η Μαχώ έκαμε την ανάγκην φιλοτιμίαν κ' έμεινεν. Εν πρώτοις, άναψε τα κανδήλια της Παναγίας της Μεγαλομμάτας.
ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τόσον πολύ ανάποδα τα πράγματα μας ήλθαν, ώστε δεν ηύραμεν καιρόν την κόρην μας ακόμη να την προδιαθέσωμεν. Πολύ τον αγαπούσε τον μαύρον της εξάδελφον. Κ' εγώ τον αγαπούσα. Πλην τι να γείνη; Όλους μας το χώμα θα μας φάγη! Θα ήναι ‘ς το κρεββάτι της εκείνη· είν' εξώρας· και την αλήθειαν να σου 'πώ, εάν κ' εγώ δεν είχα την συντροφιάν σου, προ πολλού θα ήμουν πλαγιασμένος.
Δημήτριος Πετροκόκκινος και εγώ, ωρμήθημεν και εξ άλλου συναισθήματος, οικογενειακής δηλονότι ευλαβείας, officii pietatis, προς τον θανόντα εξάδελφον και θείον.
Αυτό απεσύρετο, καθ' ην στιγμήν ήδη η Καρολίνα εξήρχετο και είπε: «Λουδοβίκε, δος το χέρι σου εις τον εξάδελφον». Το έκαμε με πολλήν ελευθερίαν και δεν ηδυνήθην, μολονότι η μικρή του μύτη ήτο γεμάτη μύξες, να μη το φιλήσω με όλην μου την καρδίαν. — Εξάδελφος είπα, ενώ της έδιδα το χέρι· πιστεύετε ότι είμαι άξιος της ευτυχίας να είμαι συγγενής σας — Ω, είπε με ελαφρόν μειδίαμα, η συγγένειά μας είναι πολύ εκτεταμένη, και θα ελυπούμην αν θα είσθε ο πλέον μακρινός συγγενής μας.
Εκείνη πάλιν αναστενάζουσα μου λέγει· ίσως ήκουσες ποτέ τον μέγαν εκείνον Επιφύρμαρον βασιλέα του νησίου που ονομάζεται Βόρνεος· εγώ είμαι η βασιλοπούλα η θυγατέρα του, και εις τον καιρόν που ο πατήρ μου έκαμνε τους γάμους διά να με στεφανώση με ένα βασιλόπουλον εξάδελφόν μου, την πρώτην βραδιάν προτού να υπάγω εις τον νυμφίον μου εις τον νυμφικόν θάλαμον, ένα Τελώνιον με άρπαξεν από την μέσην των συγγενών μου, και ευθύς με έφερεν εδώ εις τούτο το παλάτι.
Εννοείται όμως ότι δεν το εξεμυστηρεύθην εις τον εξάδελφόν μου. — Νίκο, είπα προς αυτόν, ενώ εγερθείς ήδη επλύνετο και με επέπληττε διά την οκνηρίαν μου. Δεν είμαι εις τα καλά μου σήμερον. Προτιμώ να μείνω εδώ. Πήγαινε συ με τον Κύριον Σπυράκην. Το να προφασισθώ αδιαθεσίαν, ύστερον από τα δύο ατελεύτητα χθεσινά γεύματα, δεν ήτο δύσκολον. Το δύσκολον ήτο να πείσω τον Νίκον να με αφήση μόνον.
Ανεχώρει δε τότε και ο εξαδελφός της, ο καπετάν- Πέτρος ο Αποσπερίτης, με τα βρατσερί του, φορτωμένο πυρήνα διά τον Πειραιά. Η γραία μήτηρ, αν και εναντία πάντοτε εις το σχέδιον τούτο, όμως προς ησυχίαν και αυτών και του κόσμου, όστις δεν έπαυε να ομιλή δι' αυτάς, της έδωσε τέλος την άδειαν να ταξειδεύση, αφού έτυχεν η λαμπρά ευκαιρία, έλεγε, να υπάγη με τον εξάδελφόν της.
Φανήτ' αυτοί που είσθε. ?, ω θείε μου καλέ, με τον εξάδελφόν μου, και υιόν σου τον ατρόμητον, αρχίζετε την μάχην. Eγώ κι' ο άξιος Μακδώφ ερχόμεθα κατόπιν, καθώς εσυμφωνήσαμεν την τάξιν του πολέμου. ΣΙΒΑΡΔΟΣ Ώρα καλή! Ο τύραννος ας έβγη αντικρύ μας, κι' αν δεν τον πολεμήσωμεν, η εντροπή 'δική μας, ΜΑΚΔΩΦ Εμπρός αι σάλπιγγες! Ας 'πούν το διαλάλημά των οι κήρυκες οι βροντεροί αιμάτων και θανάτων!
Αν εύρης άνθρωπον εσύ να στείλης το φαρμάκι, θέλω μονάχη μου εγώ να το προετοιμάσω, τέτοιο, που άμα το γευθή να τον αποκοιμήση. Αχ! πως αναγριόνομαι ν' ακούω τ’ όνομά του, και όμως να μη δύναμαι να πεταχθώ κοντά του, και όλην την αγάπην μου προς τον εξάδελφόν μου να του την δείξω... εις αυτόν που 'πήρε την ζωήν του! ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Ετοίμασέ το, κι' άνθρωπον θα εύρω να το δώση.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν