United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Στη θάλασσα, είχε για καλά σηκωθή ο άνεμος και χτυπούσε δυνατά τα πανιά. Το καράβι έφτασε γρήγωρα στη στεριά. Η Ιζόλδη η Ξανθή βγήκε όξω. Άκουσε μεγάλους θρήνους στους δρόμους. Άκουσε να χτυπούν η καμπάνες λυπητερά στης εκκλησιές και στα μοναστήρια. Ρωτάει τους περαστικούς γιατί η πένθιμες καμπάνες, γιατί οι θρήνοι. Ένας γέρος της λέει: «Αρχόντισσα, μεγάλο κακό μας ηύρε.

Πώς σ' όρους διάσκελο ο βοριάς κι' ο νότος πολεμούνε 765 πιος πιο πολύ τα σύμπυκνα να σείσει δεντροκόρμια, οξές και φράξα κι' ακρανιές με σύμπυκνα τα φύλλα, που δυνατόλαλα χτυπούν τ' απλόβεργα κλαριά τους τόνα με τ' άλλο, κι' η λογγιά σα σπάζουν σαλαγίζει· έτσι όρμησαν κι' οι διο στρατοί να χτυπηθούν με λύσσα 770 και σφάζουνταν, μηδ' είχε πια φεβγιό κανείς στο νου του.

Αυτό το πανί, μωρέ παιδί μου, το λένε Αράπη. Γιατί μαυρίζει από τον καΰμό του, σαν ανοίξη. Όλα τα στοιχεία το χτυπάνε. Το χτυπά ο αγέρας, το χτυπά η θάλασσα, το χτυπά το χιόνι, το χτυπούν οι κεραυνοί, τόσα άγρια δόντια να το φάνε. Πώς να μη μαυρίση το καϋμένο! Είνε να πούμε η σημαία και το σάββανο του καραβιού. Ή θα γλυτώση το καράβι και θα γείνη σημαία του, ή θα χαθή και θα γείνη σάββανό του.

Ο λεπρός την ικετεύει, σπαράζεται η καρδιά να τον ακούη κανείς. Σέρνεται πίσω της. «Βασίλισσα, αν τολμώ να σας πλησιάζω, μη θυμώνετε. Λυπηθήτε με, το αξίζω!». Αλλά η Βασίλισσα φωνάζει τους βαλέδες: «Διώχτε από δω αυτόν το λεπριάρη!». Οι βαλέδες τον σπρώχνουν, τον χτυπούν. Εκείνος αντιστέκεται και φωνάζει: «Βασίλισσα, λυπηθήτε με!». Τότε η Βασίλισσα έσκασε τα γέλοια.

Μα φοβάμαι να τη φιλήσω· δαγκόνει την καρδιά το φιλί και καθώς το νιο μέλι με κάνει να τρελλαίνουμαι· και φοβάμαι μήπως την ξυπνήσω, άμα τη φιλήσω. Ω τα φωνακλάδικα τα τζιτζίκια, δε θα την αφίσουνε να κοιμηθή, επειδή λαλούνε δυνατά. Μα κ' οι τράγοι μαλόνοντας χτυπούν τα κέρατά τους. Ω τους λύκους, τους πιο φοβιτσάρηδες κι' από τις αλεπούδες, αφού δεν άρπαξαν τους τράγους.

Βλέπω, απήντησεν η παιδίσκη, ένα καράβι. Βλέπω σύννεφα πολλά, θολά, τρεχούμενα, ανακατωμένα, φουσκοθαλασσιά, τρικυμία, θεώρατα κύματα, που χτυπούν επάνω στους βράχους, στο κάβο, στην ακρογιαλιά. — Και πώς το βλέπεις το καράβι; ηρώτησε με κομμένην φωνήν η Αρχόντω.