Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025
Το τι σαλάτα γίνεται στην ομιλία, στο γράψιμο και λοιπόν και στο μυαλό του νέου Ρωμιού, είναι αφάνταστο. Δηλαδή δ ε ν τ ο φ α ν τ α ζ ο μ α σ τ ε ε μ ε ί ς που το βλέπουμε κάθε μέρα και το έχουμε για πολύ φυσικό, και μάλιστα για το μόνο σωστό. Έτσι έπρεπε να είναι. Αμήν.
Αλλ' ήτο άσμα, ήτο ομιλία, ήτο συμφωνία, την οποίαν έψαλλε Χορός άλλων Πνευμάτων της Φύσεως, Πνευμάτων αγαθών, Πνευμάτων που είναι γεμάτα αγάπην. Ήσαν αι κόραι των Ακτίνων του Ηλίου, αι οποίαι κάθε εσπέραν λημεριάζουν σαν στεφάνη γύρω γύρω εις την κορυφήν του βουνού.
— Αφ' ου λοιπόν αυτός είπε ταύτα, οι παρευρισκόμενοι εχειροκρότησαν δυνατά ότι καλά λέγει· και εγώ είπον: Σωκράτης Πρωταγόρα, εγώ τυχαίνει να είμαι άνθρωπος ξεχασιάρης, και αν κανείς μου μακρολογή, λησμονώ το αντικείμενον διά το οποίον γίνεται η ομιλία.
Μένων Δεν σου φαίνεται, λοιπόν, ούτ' αυτή η ομιλία ορθή, Σωκράτη; Σωκράτης Ουδόλως. Μένων Μου λέγεις, διατί; Σωκράτης Βεβαίως· διότι έχω ακούσει άνδρας και γυναίκας σοφούς διά τα θεία. Μένων Και τι λέγουν; Σωκράτης Ωραία και αληθινά πράγματα, υποθέτω. Μένων Ποία λοιπόν είναι αυτά και ποίοι είναι οι λέγοντες;
Λοιπόν, αφού η κρίσις είναι ομιλία με τον εαυτόν μας, δεν υπάρχει κανείς ο οποίος με τον λόγον και με την κρίσιν από κοινού, εγγίζων με την ψυχήν του και τα δύο αυτά θα έλεγε και θα έκρινε ότι ένα πράγμα είναι άλλο πράγμα. Πρέπει όμως και συ να παραλείψης το ρήμα εις τα εν μέρει, διότι το ένα και τα άλλο γίνονται όμοια ως προς το ρήμα.
Τα μάτια της όμως πέσανε απάνω στο μελαχροινό. Τα κατάμαυρα μαλλιά και γένεια, τα μάτια του μαύρα σαν την πίσσα, σαν ένα πένθος χυμένο απάνω στο χλωμό πρόσωπο, τράβηξαν τη θλιμμένη ψυχή της, σαν να ταίριαζαν με τον πόνο της. Χαμογέλασε κ' έσκυψε πάλι απάνω στο μάτσο με τους μενεξέδες, και ξανάρχισε με τα λουλούδια την ομιλία που είχε διακόψει.
Εν τη ομιλία ταύτη ο Ιησούς πρώτον ενουθέτει αυτούς περί ψευδοχρίστων και περί ψευδοπροφητών. Προεφήτευσε περί φοβερών διωγμών, περί πληθύνσεως της ανομίας, περί παρακμής της πίστεως, περί των προαγγέλλων σημείων της συντελείας του κόσμου.
Η ομιλία της αυτή η σημερινή, με την αλληγορίαν των σπιτιών μας που έρχονται ξένες γυναίκες και τα ρημάζουν, μου φάνηκε σαν οιωνός κακός. Με εκυρίευσεν ένας φόβος, σαν κάποιος κίνδυνος να απειλή την ευτυχίαν μου. Κ ώ σ τ α ς. Έτσι είναι οι ευτυχείς άνθρωποι. Ευρίσκουν πάντα τρόπον να βασανίζωνται... Μ α ρ ί α. Μα δεν είμαι πλέον απολύτως ευτυχής. Κ ώ σ τ α ς Πώς; Μ α ρ ί α.
ΑΡΓΓΑΝ Αυτά είνε μωρίες. Άσ' τα, αδελφέ μου, ας μη μιλούμε πεια γι' αυτό τον άνθρωπο. Μου ανάβει τη χολή και θα μου χειροτερέψης την κατάστασί μου. ΒΕΡΑΛΔΟΣ Όπως θέλεις, αδελφέ μου. Ας αλλάξωμε ομιλία.
Εταίρος Αυτό φρονώ κ' εγώ. Σωκράτης Βλέπεις λοιπόν ότι διαρκώς η ομιλία ευρίσκεται εις τον ίδιον κύκλον και πάντοτε επανέρχεται εις το σημείον από το οποίον ανεχώρησε; Το μεν κέρδος και πάλιν απεδείχθη ότι είναι καλόν, η δε ζημία κακόν. Εταίρος Τι να σου πω! Ούτε ξέρω ούτε έχω πλέον τι να σου πω.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν