United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πάντα κρυμμένος πόνος Μέσ' 'ς την καρδιά είνε κρυφό μαχαίρι, είνε φόνος· Κι' αυτός δεν έχει σύντροφο να του το 'μολογάη, Όταν τον συνεπαίρνη αυτό κ' έτσι να του περνάη· Κ' αν τα πλατειά του κάποτε δακρύζουν βλέφαρά του, Όχι, δεν ξεθυμαίνουνε τα στήθηα κ' η καρδιά του, Ιδέτε τον, δεν κάθεται, μέσα 'ς τα δένδρα 'μπήκε· 'Σ ένα 'ποκάτω έσκυψε, κάτι 'ς αυτό θα βρήκε· Ακόμα δεν σηκώθηκε· ιδέτε τον,....τι κάνει; Μη το μακρύ του χύθηκε του δόλιου κομπολόγι; Μήνα παράδες τώπεσαν; μην' τώπεσε λιβάνι; Τον βλέπω...να σφογγίζεται κι' ακούω μοιρολόγι.
Αφού κατάπαψε η βοή της χαράς κι' ήρθε στον εαυτό της η Κώσταινα, ο Κώστας βήκε όξω, ξεφόρτωσε το μουλάρι, τώδεσε και το σιλάρωσε, κατόπι γύρισε μέσα κι' αφού έβαλε τα πράγματά του σε μια γωνιά κάθησε σιμά στην παραστιά κι' άρχισε να μολογάη της ξενιτειάς του, τα πάθια: — «Είμουν, είπε, δώδεκα χρονών παιδί, όταν ξεκίνησα για την Ξενιτειά. Πέρασα βουνά, ποτάμια, κάμπους, και θάλασσες.
Και χωρίς να κοιτάξη καλά καλά την περιέργεια, τη βουβαμάρα των στρατιωτών μέσα στο αποκοιμιστικό τραγούδι της φωτιάς, άρχισε να μολογάη την ιστορία του ο λοχίας ο Κώστας Μόσχος, σα να κουβέντιαζε αδελφικά με κάνα παλιό σύντροφό του, ενώ άρχιζαν να τρώνε: — Οχτώ τ' Μαϊού στα γδόντα έξ. Η άνοιξη μας βρήκε αγνάντια από τον Έλυμπο κοντά στην Καρυά, στο σταθμό στο Γουδαμάνι τ' Νεζερού.
Λέξη Της Ημέρας