Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Ιουνίου 2025
Πώς μπορούσα να σωπαίνω για όλα αυτά; Πώς μπορούσα να ξεχάσω πως όσα είχα να πω αληθινά γι' αυτό το πράμα θα 'της δίνανε δίχως άλλο τη μεγαλήτερη ευτυχία; Θέλησα να διωρθώσω μεμιάς το σφάλμα μου και γι' αυτό της θύμησα την ημέρα που είπε πως ήθελε να πιστεύη, να στοχάζεται και να ζη όπως εγώ. — Θέλω να το μάθης μια φορά, είπα. Περάσανε από τότε χρόνια. Ποτέ όμως δεν απαίτησα από σε κάτι παρόμοιο.
Κλεισμένος στο κελλί το σφαλιστό —δεν έφυγα τον κόσμο και ασκητεύω, με διώξαν από εκεί σαν περιττό— τη ζωή λαχταρώντας αγναντεύω. Τη ζωή που έχω ζήσει· δεν περνά σε αχνές γλυκές μορφές και με πλανεύει, με την παλιά της δύναμη ξυπνά κι όλη μέσα μου πάλι ζωντανεύει. Και, όπως ξεσπάζει ξαφνική βροχή, γητέματα, χαρές, πάθη και μίση ορμούν μεμιάς, γεμίζουν την ψυχή, τίποτε η λήθη ως να μην έχη σβήσει.
Καθόταν εκεί και συλλογιζότανε τη μητέρα του και συλλογιζότανε πως όλα γίνανε τόσο σοβαρά μεμιάς. Πρώτη φορά παρατήρησα πόσο είχε μεγαλώσει και του έπιασα τα χέρι σαν ενός συνομίληκου. Έτρεμε το πρόσωπο του παιδιού, που είτανε μόνο δέκα χρονών, μα δεν μπορούσε να βγάλη λέξη.
Πώς χαμηλώναμε τη φωνή μας από φόβο μην ταράξουμε κείνη, που στην ακοή της δεν μπορούσε να φτάση ήχος πια! Τα παιδιά μου φαινόντανε μεμιάς σα δυο συνομίληκοί μου, που τα αιστανόντανε και τα εννοούσαν όλα. Δεν το βρίσκανε διόλου παράξενο πως η μαμά θα πήγαινε να βρη το Σβεν. Δεν τα πείραξε διόλου η ιδέα πως η μαμά έφευγε γιατί δεν ήθελε να ζήση. Δεν τανησυχούσε καμιά θεωρία. Δεν κρίνανε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν