United States or Kenya ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αλλ' ήκουσά ποτε και κάποιον, όστις απομακρυνόμενος από μίαν πυρκαϊάν έλεγεν εν απογοητεύσει: — Ωχ! αδελφέ, πυρκαϊά είν' αυτή, που δεν έχει ούτ' ένα θύμα; Υπό ολίγην ή πολλήν υπόκρισιν, τοιαύτη είνε η ανθρωπότης εν τω συνόλω ή εν τη μεγάλη πλειονότητι αυτής, όπερ καταντά το αυτό. Είνε μέγα θηρίον, του οποίου η μεγάλη ηδονή ευρίσκεται εις την καταστροφήν.
Θεαίτητος. Με ποίον; Ξένος. Της κτητικής είπαμεν ότι το κάποιον μέρος ήτο η αγωνιστική. Θεαίτητος. Μάλιστα, ήτο. Ξένος. Ώστε δεν είναι απρεπές να την διαιρέσωμεν και αυτήν εις δύο μέρη. Θεαίτητος. Λέγε ποία. Ξένος. Το έν να το ονομάσωμεν αμιλλητικόν, το δε άλλο μαχητικόν. Θεαίτητος. Παραδέχομαι. Ξένος.
Διότι αυτά έχουν μέσα των την αρχήν των. Αφού δε η δημιουργία, και η εκτέλεσις είναι διαφορετικά, είναι επόμενον η τέχνη να περιστρέφεται εις την δημιουργίαν και όχι εις την εκτέλεσιν. Και με κάποιον τρόπον εις τα ίδια περιστρέφεται η τύχη και η τέχνη, καθώς λέγει ο Αγάθων: Τέχνη την τύχην ωφελεί και η τύχη δε την τέχνην
ΠΕΤ. Αυτά λέγονται, Μίκυλλε, αλλ' η δική μου η ιστορία συνέβη διαφορετικά και πολύ αργότερα εγώ μετεμορφώθηκα εις αλεκτρυόνα. ΜΙΚ. Πώς; Είμαι περίεργος να το μάθω. ΠΕΤ. Έχεις ακούση για κάποιον Πυθαγόραν Μνησαρχίδην από την Σάμον;
Το ζερβί χέρι της έλειπε· μα τ' ανασήκωμα του νώμου έδειχνε πως κάτι κρατούσε και σε κάποιον το πρόσφερνε με κίνημα προσταγής. Το δεξί στηριζότανε απάνου σε σπαθί που έλειπε η λεπίδα του. Ένα κομμάτι χούφτας κρατούσαν μόνον τα δάχτυλά της. — Η Αρετούσα είνε! εφώναξε με θαυμασμό ο Μπαλαούρας, μόλις το είδε ολόρθο.
Ο λόγιος Ερμής ας σε συντρίψη ομού με τους λόγους σου. Διότι εις ποία βιβλία τα ευρίσκεις αυτά; Αναμφιβόλως τα ξετρυπόνεις από κάποιον εκ των ασημάντων και λησμονημένων υπό αράχνας και μούχλαν ποιητών ή ίσως εκ των βιβλίων της Φιλαινίδος , τα οποία έχεις πάντοτε ανά χείρας. Είνε όμως άξια σού και του στόματός σου.
Εξ άλλου πάλιν και μόνον το να επιτρέψη εις άλλον να λέγη ότι υπάρχει κάποιον όνομα, και αυτό πάλιν δεν είναι λογικόν. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Όταν δέχεται το όνομα το οποίον είναι διάφορον από το πράγμα, αμέσως δέχεται δύο πράγματα. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος.
Και κάθε μια βάρκα που γέμιζε, ξεκινούσε αγάλι' αγάλια με τραγούδια και φωνές, με μαντήλια στον αέρα, με κουνήματα κεφαλιών και χεριών ξεκινούσε, μα ξαναγύριζε πάλι να πάρη κάποιον ακόμα, που ξεχάστηκε μέσα στα δάκρια, κι αφού τον έπαιρνε κι αυτόν ξεκινούσε γλυστρώντας αγάλι' αγάλια στην αρχή στα κυματάκια της θάλασσας, κι έπαιρνε παραπέρα γοργό δρόμο κι έπαιρνε φτερά και κολλούσε στου βαποριού τα πλάγια.
Άλλως όμως το να αποδεικνύη την ταυτότητα με κάποιον τρόπον ως ετερότητα, και την ετερότητα ως ταυτότητα, και το μέγα ως μικρόν, και το όμοιον ως ανόμοιον, και αλαζονικώς να παρουσιάζη πάντοτε τα αντίθετα εις τας συζητήσεις, αυτό δεν είναι αληθινός έλεγχος, και εξ άλλου προδίδεται ως νεοφερμένος από εκείνους, οι οποίοι πρώτην φοράν γνωρίζουν τα πράγματα χειροπιαστά. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος.
Όσα όμως αυτός αποτροπιάζεται δεν είναι παράδοξον, αν εις κάποιον άλλον φαίνωνται ηδονικά. Διότι υπάρχουν πολλαί βλάβαι και εκφυλισμοί των ανθρώπων. Αυτά όμως δεν είναι πραγματικώς ηδονικά, παρά φαίνονται μόνον εις τούτους και τους έχοντας ομοίαν διάθεσιν με αυτούς. Και λοιπόν όσαι μεν είναι ομολογουμένως αισχραί, δεν πρέπει να τας ονομάσωμεν ηδονάς, παρά μόνον διά τους διεφθαρμένους.
Λέξη Της Ημέρας