United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εάν δε κανείς, από τους ξένους ή τους μετοίκους κτυπά τον γεροντότερόν του, κατά είκοσι έτη ή και περισσότερον ακόμη, διά μεν την βοήθειαν των παρευρισκομένων ας ισχύη ο ίδιος νόμος, όστις δε χάση την τοιαύτην δίκην, εάν μεν είναι ξένος και όχι συγκάτοικος, ας δεθή δύο έτη και ας πληρώση αυτήν την τιμωρίαν, εάν δε είναι μέτοικος και δεν υπακούη εις τους νόμους, ας δεθή τρία έτη εκτός, εάν το δικαστήριον ορίση περισσότερον χρόνον διά την ποινήν του.

Η Ζεμπρούδα ήκουσε πολύ μέρος από τα όσα μου είπεν ο Αναΐππης, και βλέποντάς με σκεπασμένων με ξεσχισμένα φορέματα, ω Ουρανέ, εφώναξε, τι δηλοί τάχατε ετούτη η μεταβολή; τι σου είπεν άρα γε εκείνος ο άνθρωπος; Κυρά μου, της απεκρίθηκα, ο Κατής είνε ένας πολύ κακότροπος άνθρωπος, μα αυτός θέλει είνε ο ίδιος τζελάτης της κακής του διαθέσεως.

Δεν μπορώ λοιπόν να μη συλλογισθώ ότι αυτή η εκτέλεση θα έγινε πολύ πιο καλλιτεχνική ως προς την άποψη κοστουμιών παρά η παράσταση του ίδιου έργου του Σαίξπηρ από τον Γκάρρικ, όπου ο ίδιος παρουσιάσθη σε μιαν απερίγραπτα φανταστική φορεσιά, ενώ όλοι οι άλλοι με κοστούμια της εποχής Γεωργίου του Τρίτου και ο Richmond εθαυμάσθη πολύ με το κοστούμι νεαρού σωματοφύλακος.

Αφού δε έκαστος είναι κάπως ο δημιουργός της διαθέσεως του, έπεται ότι και της φαντασίας του είναι κάπως ο ίδιος ο αίτιος.

Καθ' όσον μάλιστα, εις εμέ τουλάχιστον, είναι πάντοτε από όλα τα πράγματα το πλέον ευχάριστον να ομιλώ εγώ ο ίδιος διά τον Σωκράτην και ν' ακούω άλλον να ομιλή δι' αυτόν και ούτω να τον φέρω εις την ενθύμησίν μου. Εχεκράτης.

Πάει να πη φαντάστηκε τον Έρωτα σκλάβο, μέσα στα σίδερα. Ναγωνίζεται, πάει να πη, να ξεφύγη απ' τη σκλαβιά του. Σαν εφιάλτης ήτανε εκείνο το α ν τ ά ν τ ε. Μα τον άγιο Θεό. Κ' ύστερα που σπάει τα σίδερα, εκείνο το α λ έ γ κ ρ ο το περίφημο ... ΦΛΕΡΗΣΌμως δεν πρόφτασε να τακούση ο ίδιος. Τώφερε η τέχνη του. Η ζωή δεν τώφερε. Ίσως δε θα το φέρη ποτέ στον κόσμο. Ποιος ξέρει, γιατρέ, καμμιάν ημέρα.

Πράγματι, θ' απορούσε παραπολύ ο ίδιος αν κανένας κατέτασσε τα έργα του στις «φανταστικές διηγήσεις», όπως κάνει ο Lord Lytton· γιατί κ' ένας σκοπός του ήταν να πλάση για την Αγγλία ένα εθνικό ιστορικό δράμα, που να πραγματεύεται γεγονότα πολύ γνωστά στο κοινό και ήρωες που ζούσαν στη μνήμη του λαού.

Ατός μου εγώ κηρύττοντας την εξορία εκείνου, που οι αθάνατοι τον φανερώσαν ανόσιον, της γενεάς του Λαΐου βλαστάρι, έτσι κηρύττοντας εγώ το αίσχος ο ίδιος, μπορούσα να τους έβλεπα τους Θηβαίους με μάτια ανοιχτά; Κι αν ημπόραγα τ’ αυτιά να φράξω να μην ακούω, θα το ’καμνα, να γείνω πλέον όχι μόνο θεότυφλος, κουφός να γείνω. Έτσι θενά τ’ απόκλεινα τ’ άθλιο κορμί μου.

Διότι αυτοί αναγκάζονται παντού να μεταχειρίζωνται το «είναι» και το «χωριστά» και το «από άλλα» και το «μόνον του» και χίλια άλλα, εις τα οποία, αφού δεν έχουν την εγκράτειαν να αποφεύγουν να τα συνάπτουν εις τους λόγους των, δεν έχουν ανάγκην να τους εξελέγξουν άλλοι, αλλά, καθώς λέγει η παροιμία, φέρουν μέσα των τον εχθρόν των, ο οποίος θα τους αντικρούση και θα ομιλή από μέσα, καθώς συνέβαινε εις τον γελοίον Ευρυκλέα, ο οποίος αναιρούσε ο ίδιος τους λόγους του.

Όταν όμως μου είπε αυτά τα λόγια: «έχεις κιόλας κάποιο δισταγμό αν είναι δυνατό», τότε είδα καθαρά πως με παρανοούσε, γιατί δεν είχα πει ο ίδιος τίποτε.