United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik ken mijzelf niet, dat ik er zoo heelhuids ben afgekomen, afschoon jouw koeien mij mijn halve nachtrust gekost hebben," lachte ze. De lucht zat vol geheimen! Geen wonder, Leni was den volgenden dag jarig en dat is op zichzelf al een feest, maar jarig zijn in de vacantie, met nog twee aardige logétjes, dat is wel een reden om er een echten feestdag van te maken.
"Zou moesje 't goed vinden?" weifelde Leni. "Natuurlijk vindt ma het goed," pleitte Nel weer. "Zie je, den rechter schoen doe je aan, omdat het de eerste vacantiedag is en dus een feestdag, en den linker, ja den linker..." "Ik weet het: den linker doe ik aan, omdat Bob en Hansje komen." "O ja, hoe leuk. Wacht, ik zal je even helpen ter eere van Bob en Hansje."
"'t Is ook wel wat "onmogelijk" vroeg voor al die raadseltjes," zei vader. "'t Begint met ..." wilde Leni helpen. "Begin alsjeblief niet met: 't begint met," zei Nel, "dat is zulk flauw raden." "'t Begint met Hans en Bob," raadde moeder. "Hoera voor onze knappe moes! Waar blijft Dolf toch?" "Hier ben ik: Dag vader, moeder, allemaal." "Zoo, studiosus!" "Hè, Dolf, hoe kom je zoo laat?"
"Morgen gaan we naar huis, hè tante?" "Goeden dag, goeden dag, feestvierende menschen!" hoorde men oom Karel dien middag plotseling zeggen. "Daar ben ik al. Waar zijn mijn kaboutertjes en waar is de jarige dame?" "Hier paatje," en Bob en Hans vlogen hun vader om den hals. "Ja, ja, kereltjes, hoe is 't met jullie? Druk aan 't feestvieren zie ik. Wel, wel Leni, is dat croquetspel een cadeau?
Dat krijg je tot "welkom thuis" en morgen zullen we spelletjes doen; maar als je te veel naar de vogeltjes kijkt in plaats van op te letten dan neem ik mijn boek en ga in een hoek onder den treurboom lezen, hoor!" "Ziezoo, het klokje van gehoorzaamheid voor allen, groot en klein. Een, twee, drie naar bed. 't Is een vermoeiende dag geweest." "Ik kruip alléén onder 't laken," zei Leni.
"Ja heusch," zei ze. "Trek hem dan eens uit," zei Door. "Neen, want dan is 't er niet meer in," lachte Leni. "Ze bedoelt haar voet! 'k Wist niet, dat mijn zusje zoo grappig was," zei Nel, haar een kus gevende. "Maar Hans heeft er zeker nog meer in zitten dan een voet, die kijkt zoo ongelukkig; kom ventje, trek je schoen dan maar gauw uit.
Zij is natuurlijk erg geschrokken." "Zie ze toch eens beven," zei Leni. "Maar hoe kwam poes toch boven? De deur van de voorkamer moet opengestaan hebben." "Poes wou in den koffer," versprak Hans zich, "maar dat mocht niet, want Fritsje...." "Fritsje? Is Frits dan boven?" vroeg mevrouw Van Brakel verbaasd. "Ik dacht, dat jullie met hem in den tuin speelden."
Kee zei: ""asjeblieft een portie voor een kazerne."" Nu, dat kan nogal, dunkt me." "Zoo? Zei ze dat? Maar je moet mij nu toch even helpen. Het botermesje ben ik kwijt," en Door tilde alle bordjes op, keek onder het theeblad, op den stoel. "O, daar is 't gelukkig al. Waar zijn de tweelingen en Leni? Wil je even kijken?" "Fritsje een glaasje melk, Door," vleide de kleine jongen.
Je eet nu maar op, wat op je bordje ligt." "Maar ik heb niet gezegd, dat ik er vier wou hebben," zei Leni, wanhopig naar den berg boterhammen kijkende. "Zoo veel eet ik nooit." "Wat is er toch, kinderen?" vroeg mijnheer Van Brakel. "Och, vader, ik was aan het brood snijden, en omdat ik niet graag meer wilde snijden dan noodig was, vroeg ik Leni, die natuurlijk weer bij de kippen was: "hoeveel?"
"Maar nu moet je er ook eens even in gaan," zei hij tot Leni; "ik heb de kippenfamilie zoo met elkaar zien fluisteren, het zou mij niet verwonderen, als zij ook een verrassing voor je hadden." Lachend ging Leni in het hok. "Kom eens hier," riep ze en stond te dansen voor de nesten van Toetie en Snoetie. "Komt toch eens allen hier!"
Woord Van De Dag