United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Kwam haar dan voor dat de menschen haar mochten taken, en ze was beschaamd dat men haar taken zou. Ze stond meteen vóor 't station. Een tijdeken bleef ze nog aarzelen en ze wist geen wil om haar doening te leiden. Endelijk stapte ze binnen, terwijl ze hare oogen met haar zakdoek droog wreef. Ze zou niet laf zijn. Ze zou heel simpel lijk zeggen: Bastiaan, ga weg.
Och, ik beschouw die menschen als veel meer ontwikkeld dan de burgerij hier. Zij staan er bepaald ver boven, wat intellectueele ontwikkeling betreft. En daardoor hebben zij meer mijn sympathie gehad dan de anderen. Maar denkt u er om dat ik heelemaal buiten de politiek sta en dat ik geen actief deel neem in geen enkele partij. Ik ben zelfs geen kiezer, ik ga nooit naar de verkiezingen.
Toch, juist in het feit dat de menschen mij zullen herkennen overal waar ik ga, en wat zijn dwaasheden aangaat, alles omtrent mijn leven zullen weten, kan ik ook iets goeds voor mij ontdekken. Het zal mij de noodwendigheid inprenten van mij weêr als kunstenaar te doen gelden, en dat zoo snel als ik bij mogelijkheid kan.
"Ja, mijn kasteel. Het is een zeer schoon buitengoed, met eenige honderden bunders land, bosch en heide. Voortreffelijke jacht; het krielt er van hazen, patrijzen en fazanten. Ik heb Engelsche paarden, prachtige rijtuigen; maar voor mijne gezondheid ga ik liever te voet. Gij schijnt verwonderd?
O! meneer een lichaam als drie, en dikke beenen, o! je werdt er akelig van, en dan ..." "Dank je voor de rest, juffrouw. En 't kind?" "Zooals ik uwé zei, een rakkerd." "Waar is het?" "Och, die zwerft zeker ergens in de buurt; of misschien zit hij wel hier of daar verstopt; dat levert hij meer. Zoo ga je zonder erg de trap op: flap! dan vliegt je op eens die "krates" tegen je beenen.
Gij bewaart alzoo, 't zij dat gij schrijft, 't zij dat gij spreekt, nog het palladium onzer Taal en Spraak: en ik ga mijn betoog hieromtrent evenals de oplossing van een wiskundig voorstel sluiten, met te zeggen: "Wat te bewijzen was." Maar, wat nu verder? Verder niets, of niet veel: ik wilde in de eerste plaats u mijn dank betuigen, en u den lof toebrengen, waar gij recht op hebt.
»Zijt gij werkelijk vrouw Hansen," vroeg die man zonder zich een groet te verwaardigen. »Ja," antwoordde zij voorzichtig en teruggetrokken. »Wat wilt gij van mij? Ik ken u in het geheel niet." »Of gij mij kent of niet, heeft niets te beteekenen," hernam de vreemdeling. »Ik ben heden ochtend van Drammen hier aangekomen en ik ga er dadelijk weer heen."
Dan ga ik nu terstond naar boven om mij klaar te maken. Ja Cilly lieveling, ik wil heel graag dat je even met mij mee gaat naar mijn kamer. Och, ik had jou ook zoo graag nog eens meegenomen naar haar toe; nu is het te laat." Ja, nu was het te laat!
En de aarzeling waarmede de patroon, nadat hij, op het verzoek zijner beminnelijke wederhelft, "ja!! ja!" heeft geantwoord de twee overgebleven kantoorbedienden aanziet, verraadt verpligt mij, eer ik verder ga, te bekennen, dat ik tot nog toe verzuimd heb, den vierden persoon, op te voeren. Waarom? Hij is volontair, in rang, op het kantoor altoos, tusschen Staafje en Rivers in.
HELMER. Hier; ga terstond naar beneden met dezen brief. Hou een besteller aan en laat die hem bezorgen. Maar gauw. Het adres staat er op. Wacht, hier is geld. DIENSTMEISJE. Best mijnheer. Zie zoo, mevrouwtje dwingeland. Torwald ... wat was dat voor een brief? HELMER. Krogstad's ontslag. NORA. Herroep dat, Torwald! het is nog tijd. O Torwald, herroep dat!
Woord Van De Dag