United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Welnu!" zeide Joe, "laat mijnheer Dick een weinig jacht maken op het rivierpaard! Ik zou wel eens het vleesch van dit tweeslachtig dier willen proeven; het is waarlijk niet natuurlijk tot in het hart van Afrika door te dringen, om slechts van kleine snippen en patrijzen te leven even als in Engeland." De hoofdstad van Bornou. De eilanden der Biddiomahs. De Condors. De ongerustheid van den doctor.

Die woorden werden op bevelenden maar almede norschen toon uitgesproken. »Het zal geschieden, zooals gij verlangt. Maar.... mijnheer...." »Maar wat?" »Mag ik u vragen, of gij eenigen tijd te Dal denkt door te brengen?" »Eenigen tijd? Dat is zoo rekbaar," snauwde de vreemdeling tot antwoord. »Bij voorbeeld eenige dagen?"... ging Hulda Hansen steeds vriendelijk en wellevend voort.

Eindelijk bleef bij staan en trok heftig aan de bel. »Juffrouw Bedwinzei de heer Brownlow, toen de huishoudster binnenkwam, »die jongen, die Oliver, is een bedrieger.« »Dat kan niet, mijnheer. Dat kan nietzei de oude dame beslist. »Ik zeg je, dat het zoo iszei de oude heer scherp. »Wat wil je zeggen met dat: 't kan niet?

Geen slagen, mijnheer de rechter, maar een slag; toen ik op de plaats kwam, waar onze voorstelling zou plaats hebben, zag ik den agent het kind, dat mij vergezelde, een oorveeg geven. Dat is uw kind niet? Neen, mijnheer de rechter, maar ik ken hem, alsof het mijn eigen zoon is. Toen ik hem een klap zag geven, liet ik mij door mijn drift medesleepen.

Naar binnen gaande, deelde een jonge bediende hem op zijn vraag mede, dat mijnheer Harding afwezig was tot na den middag, en dat hij zelf pas in de zaak was, zoodat hij geen inlichtingen kon verschaffen. Op het gelaat van Holmes was duidelijk teleurstelling merkbaar. "Wel, wij mogen niet verwachten, dat alles loopt, zooals wij 't gaarne willen, Watson," zeide hij eindelijk.

"Dat is voor mijnheer Chabre", zeide hij. "Ik zal het hem gaan brengen". Mijnheer Chabre kwam juist wanhopig aanloopen. "Zij hebben zelfs geen mossel in het wachthuis", riep hij. "Ik had wel gelijk, toen ik niet hierheen wilde komen!" Maar zoodra de jonge man hem van verre de krabben had getoond, kwam hij tot bedaren.

Het is alsof bij de nadering van zeker vreeselijk uur het licht des hemels hen vervult, van wie het licht der aarde zich verwijdert. Telkens, wanneer zuster Simplicia haar vroeg, hoe zij zich bevond, antwoordde zij onveranderlijk: "Goed. Ik wenschte mijnheer Madeleine te zien."

Hoor nu maar eens, wat is 't weer boos weder! Mijnheer Droi, gij zijt zeker in 't geheel niet bang!" "Eh, non!" zegt mijnheer Droi, maar hij zit stil en luistert naar het weder en zegt eindelijk: "Attendez, du tonnerre!" "Wat meent gij?" vraagt mamsel Westphalen.

Cosette waagde het, uit haar schuilhoek te komen. "Nu, Cosetje," sprak Thénardier op vleienden toon, "mijnheer geeft u een pop. Neem ze. Ze is voor u." Cosette aanschouwde de tooverachtige pop met een soort van schrik. Haar gezicht was nog met tranen bedekt; maar haar oogen begonnen zich te vullen, evenals de hemel bij den dageraad, met de stralen der blijdschap.

't Was een persoon van vijf en veertig jaar, klein, buitengewoon dik, met een onvriendelijk gelaat. Hij had haar nooit gezien. Toen hij haar den eigen stoel aanbood, haar met den blik ondervragende, zeide zij: "Juffrouw Chuin.... Ik kom u eens spreken, mijnheer, over een hoogst gewichtige aangelegenheid." Hij had plaats genomen op den rand van zijn ledikant.