United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !
De papieren zouden volgens de meening van den ouden man het verdere wel doen. Allerlei zwarigheden kwamen hun echter, toen zij het plan bespraken, voor den geest. Wat zouden zij zeggen, indien een der vroegere buren van Dorus Makko toevallig den pseudo-Dorus zag en zich herinnerde, dat "Krates" volstrekt geen idioot was geweest? "Hij is gevallen en suf geworden," zei Strijkman.
"Hm! zoo; en dat zoontje?" "Dat noemden ze in de buurt "krates", omdat hij een bochel had. Juffrouw Ram zei, dat die jongen op den dag, waarop zijn vader stierf, was weggeloopen, en dat niemand wist waar hij gestoven of gevlogen was; en dat 't wel apparentie had, dat de jongen te water was geraakt of zoo." "'t Is wel, dank je!... Je weet dus, summa summarum, nog niets."
"'k Moet toch zien, dat zij mij voor de achterstallige huur wat opbrengen; en als er wat over is, kan ik het met een gerust geweten houden voor al wat hij op mijn kamer bedorven en gebroken heeft," zegt hij meesmuilend, want hij berekent, dat hij nog met eenig profijt van een onaangenamen huurder afkomt. "En wat zal er nu van dien krates worden?" vraagt juffrouw Ram. "Dat weet ik niet.
Dit is Dorus Makko, deze twee stukjes papier en deze brief zijn Theodorus Johan Makko, geboren te Amsterdam, op den 12den Januari 1849, en "krates" is niemand, hè, hè hè, hè, hè." Hij lachte tot zijn roode oogen er van overliepen en wreef zich de knokkelige vingers, terwijl hij nogmaals de melodie van Malbroek floot.
"Dat weet de goede hemel!" zegt mamsel Westphalen, en zij gaat naar de deur en roept Caroline en Fieken, dat zij vuur zouden aanleggen in de blauwe kamer, naast de hare, en twee bedden gereed maken, want de duivel zou spoedig zoo'n pochhans van een Franschen overste en zoo'n misselijken krates van een adjudant den berg naar het slot opkarren."
Strijkman legde het papier op tafel, vouwde het weer in de plooien en zei in zichzelven: "De zaak is zoo klaar als een klontje; er zit een erfenis in Amerika; Makko is dood en niemand anders dan de "krates" zal er recht op hebben. Jongens, jongens, Strijkman! daar is in allen gevalle voor jou wat van te halen, als je het slim overlegt.
Jij roept niet: Kriek! of Krates! tegen me. Nu, nu, Boppie, niet zoo erg. Koest dan, hond! Ze hebben hem weggebracht, hij heeft z'n eigen dood gedronken; 't is wel m'n vader, maar ik hield niet van hem, hij kon mij ook niet uitstaan ... 'k Heb niets geen spijt, dat hij dood is. 't Is wel goed, hé, nou hoef ik je niet eens meer te verstoppen."
Wacht! ik zal ze halen;" en opstaande, verlaat de oude heer even het vertrek. Als hij alleen gebleven is, slaat Dorus nogmaals een blik in den spiegel; 't is een weemoedige blik, die, door 't glas weerkaatst, hem eensklaps doet zeggen: "Triangel! Krates!" Dorus speelt. 't Is zijn eigen compositie, de Burlesque, die hij te Brussel schreef.
"Krates!" zegt Strijkman vrij luid, terwijl hij de lamp grijpt en omhooghoudt, om den jongen beter te kunnen zien. "Je hoeft mijn jongen niet uit te schelden, hoor! 't Kind doet je immers niets," bromt de vrouw en ontevreden laat zij er op volgen: "Ouwe kerel, je moest je schamen; dank God, dat jij geen bochel hebt."
Haar vader, de rijke Krates, deed alles om haar van den dienst der koningin terug te houden, maar het was te vergeefs. Na één enkel onderhoud met die wonderbare vrouw was zij voor goed voor haar gewonnen. »Maar ik moet kort zijn! Gij hebt zeker zelve gehoord hoe Cleopatra ook Pompejus' zoon, bij zijn bezoek te Alexandrië geheel voor zich innam.
Woord Van De Dag