United States or Puerto Rico ? Vote for the TOP Country of the Week !
Leaf in haar zwart zijden kleed, met ouderwetsche katoenen mitaines over de gerimpelde handen, de bibliotheek binnen. Hij vroeg naar den sleutel van de leerkamer. De oude leerkamer, Mr. Dorian? riep zij uit. Maar die is vol stof. Ik moet ze eerst schoonmaken en opruimen vóór u er in kunt. U kunt er zoo heusch niet ingaan, waarlijk niet. Het hoeft niet opgeruimd te worden, Leaf.
"Maar als er nu een tijd komt, dat niemand die heerenhoeven meer prijst?" hield de boer aan. "Je hoeft niet zoo bang te wezen," zei de vrouw van Ulvasa. "Ik zie, hoe er geneeskrachtige bronnen opborrelen op de velden van Medevi, bij het Wettermeer. Ik geloof, dat de bronnen op Medevi het land zoo beroemd zullen maken, als je maar wenschen kunt."
Je zoudt toch heel wat prettiger leven hebben, als je met ons méé-deed! De tulp schudde dan even haar kelk. Haar bladen kon ze niet wit maken; en ze wist, dat ze breken zou, als ze zich voorover boog; want hoewel dik, was haar stengel bros en teer. Laat me maar!... antwoordde ze vriendelijk. Je hoeft geen medelijden met me te hebben! Ik ben niet zoo ongelukkig als je denkt!
»Ja mijnheer,« antwoordde het dienstmeisje. »De oude heer, de huishoudster en een andere mijnheer, een vriend van mijnheer Brownlow, zijn allemaal samen weggegaan.« »Dan naar huis,« zeide Losberne tot den koetsier, »en je hoeft niet stil te staan om de paarden eten te geven eer we dat vervloekte Londen weer uit zijn!«
"Eilaas, er is dus geene hoop meer!" zuchtte Theresia. "Wij zullen machteloos hem moeten zien sterven?" "De geneesheer van Leuven hoeft mij wel een fleschje gegeven, dat volgens hem ten minste den dood van onzen oom kan vertragen," zeide Willem, "maar sedert mijnen terugkeer op het kasteel is mijn vertrouwen gansch weg, en ik weet zelfs niet, of ik het geneesmiddel wel zou gebruiken."
"O, dat hoeft niet, als ik dat deed, zou Pop op een goeden dag terugkomen en er zijne klauwen op zetten, om er spoedig een eind aan te maken. Wat doe jij met jouw part?" "Ik koop een nieuwe trom, een sabel, een roode das, een groote poppenkast en ik ga trouwen." "Trouwen?" "Ja zeker." "Tom, ben je mal, of wat scheelt je?" "Wacht maar: je zult het zien gebeuren."
Gauw, ik moet het zien. Het ligt in een leêge stal in de Home Farm. De menschen willen zoo iets liever niet in huis hebben. Ze zeggen, dat een lijk ongeluk aanbrengt. De Home Farm! ga gauw vooruit, ik kom dadelijk. Zeg aan den groom om mijn paard te zadelen. Neen het hoeft niet. Ik zal zelf naar de stallen gaan. Dat gaat gauwer.
"'t Is hier bijna donker." "Ik zal 't licht aansteken." "O neen dat hoeft niet; dat heeft geen haast." Maar hij stak gauw hier een kandelaber en daar een lamp aan, zoodat er een soort ongelijkmatig licht in de kamers viel; en nu trok hij haar meê om haar het allerbeste te laten zien: haar eigen boudoirtje.
Een mensch moet wel eens ernstig zijn. Goeden dag, moeder; ik zal om vijf uur eten. Alles is ingepakt, behalve mijn hemden; u hoeft dus niet ongerust te zijn. Dag, mijn kind, antwoordde zij, met een koele statige buiging van het hoofd. De toon, dien hij tegen haar gebezigd had, hinderde haar zeer, en er was iets in zijn blik, dat haar een gevoel van angst gaf.
Ja.... ja, ik ga, ik ga, maar.... Henk! O spreek niet zoo tegen me, spreek niet zoo tegen me!... Waarom? God! Ik ben immers al zoo diep ongelukkig! Dat is je eigen schuld, dat maak je jezelve, maar dat is daarom nog geen reden, dat je het een ander hoeft te maken, vooral niet Erlevoort... Ja, ja, je hebt gelijk! snikte zij nu, gebroken. Ik zal gaan, maar ga met me meê, ga met me meê, Henk....
Woord Van De Dag