United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Schel nu schel nog eens. "En nu op staanden voet mijn huis uit. Hoor je me niet? Neen, geen woord tegen. Dit zeg ik je, als het kind komt te sterven, zal ik je wegens manslag vervolgen; ja, ik heb je wel in de straat gezien," en hij deed een schrede naar haar toe. Toen nam Anne de vlucht, en haar gezicht werd niet meer in Bolton Street gezien.

Spreken mocht hij niet, want haar wensch was bevel, en zoo liepen zij zwijgend verder, eerst langs den zeekant, toen door de havenpoort, en eindelijk over de marmeren steenen, die naar het koninklijk paleis leidden. Het was Archibius te moede alsof hij, in plaats van naar het gesluierde hoofd der Koningin, opzag naar het met blonde krullen omgeven kopje van een gelukkig kind.

De deur werd geopend, en ongelukkiger kon het niet juist door de jonge dame, die ik vroeger vermeldde als hare bitterste vijandin. Men kon denken, met welke oogen zij het rampzalig voorwerp van haar haat aanstaarde, en welk antwoord het bevende kind ontving op haar met nauwelijks hoorbare stem gedane vraag.

Hij wist zelf den weg niet. Toen zij hierheen kwamen, had hij er, als naar gewoonte, volstrekt geen acht op geslagen. Als een onnadenkend, zorgeloos kind, dat gewend is in alles op anderen te steunen, was hij meegeloopen. Zoo dwaalden zij nu den heelen dag buiten rond, zonder kans te zien de stad weer te bereiken.

Mijne illusie: velen tot mijne kinderen te mogen maken, nadert hare verwezenlijking. Er zijn er meer, die mij hare kinderen aanboden, o.a. de ondercollecteur van hier, een gefortuneerde regentszoon: maak van mijn kind uw dienstmaagd, laat haar de vloer vegen, water putten, al wat u wil, als zij maar bij u mag zijn. 'k Hoorde 't aan met een lach, en inwendig een traan.

Toen zei de nacht: «Loop het donkere dennenwoud in; daar heb ik den dood met het kind naar toe zien gaanIn het dichtst van het woud bevond zich een kruisweg, en zij wist niet, welke richting zij nu moest inslaan. Er stond daar een doornstruik: deze had bladeren noch bloemen; maar het was dan ook in den barren wintertijd, en er hingen ijskegels aan de takken.

Om een haverklap werd de meid gescheld, en de stal-houder had gedurende wel een negen weken een bizonder goeden klant aan de Van Wildens. De aanstaande geboorte van zijn kind maakte Jozef niet blij. Hij gaf daar weinig om, 't deed hem alleen een beetje pleizier, om dat hij zag, hoe gelukkig het Mathilde maakte.

By den Oever gekomen, ontmoette hij aldaer eene oude vrouw, die hem schéen te willen erkennen voor haeren zoon; zy riep hem toe met den naem, en, ô verbaesdheid! het was haer kind.

Blozend wees hij 't voorstel af. "Wel, dan zullen we eens een vraagstuk op 't gebied van gezichtkunde, of op dat der klankwetenschap of dat der waterweegkunde behandelen, naar uw keus." 't Kind wist zich van verlegenheid en schaamte niet meer te bergen. 't Werd hem groen en geel voor de oogen. "Ge kent de logarithmen tenminste?"

Door hem zien wij nog duidelijker, wat er in 't kind vooral moet ontwikkeld worden: wilskracht. Zonder deze, zijn alle andere goede eigenschappen van weinig of geen waarde. O! ik kan u niet zeggen, hoe dankbaar wij u zijn, dat u ons den weg heeft gewezen tot waar geluk, tot ware vrijheid, tot God. Wie God waarlijk dient, is vrij; hij is aan geen mensch gevangen.