United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik ben makelaar in koffi, en woon op de Lauriergracht, N° 37. Het is myn gewoonte niet, romans te schryven, of zulke dingen, en het heeft dan ook lang geduurd, voor ik er toe overging een paar riem papier extra te bestellen, en het werk aantevangen, dat gy, lieve lezer, zoo-even in de hand hebt genomen, en dat ge lezen moet als ge makelaar in koffi zyt, of als ge wat anders zyt.
Het "Gnädiger Herr Baron" vloeide reeds liefelijk van des Gastgebers lippen, terwijl hij het portier open maakte; maar toen Veervlug hem verzocht, in die manoeuvre niet voort te gaan, maar hem liever informatiën te geven omtrent den postiljon, die hem heden nacht gereden had en die misschien een Hollandsch papier gevonden had, wendde zich de kastelein ontevreden af, draaide hem den rug toe, als wilde hij daardoor de vruchtelooze buigingen uitwisschen, en een Kellner roepende, zei hij op een barschen toon: "Johann! brengt hem bij den stalknecht."
Weder steeg het rood der schaamte haar naar de wangen; zij dacht aan zijn kalme gelijkmoedigheid, aan haar gevoel van toorn daarover, en zij verscheurde het vel papier, waarop die weinige woorden stonden. "Het is niet noodig!" zeide zij bij zich zelf en ging naar boven.
Stanley Hopkins haalde een stuk papier uit zijn zak. "Ik heb hier eenige data en feiten uit het leven van den dooden man, kapitein Peter Carey. Hij werd in '45 geboren, was dus 50 jaar. Hij was een stoutmoedig en succesvol robbenvanger en walvischvaarder. In 1883 was hij kapitein van de stoomboot "Sea Unicorn" uit Dundee.
Neen, neen, zij wilde het niet, maar zij moest het; het was haar plicht, haar plicht... En zij drukte een langen kus op het papier, en sloot de enveloppe. O, God, waarom moest zij leven, als er zulke smarten bestonden? Zij stond op en staande tuurde zij naar den brief, als verwachtte zij, dat die plotseling zichzelven zou vernietigen, zou verdwijnen.
Als deze boven zat, wierp hij altoos propjes papier naar beneden, die dan op de hoofden der menschen terecht kwamen, of hij maakte grappen tegen de jongens, die op de galerijen zaten, want gij moet weten, dat het eene groote kerk was met twee galerijen, die op dezelfde hoogte van het orgel waren aangebracht.
Clare, naar de voorkamer en zijne courant terugkeerende. Ophelia, die Marie zelden veel gezelschap bleef houden, volgde hem naar de voorkamer, nadat zij het papier zorgvuldig geborgen had. "Augustine," zeide zij eensklaps terwijl zij zat te breien, "hebt gij eenige bestelling voor uw bedienden gemaakt, in geval van overlijden?" "Neen," antwoordde St. Clare en las weder voort.
Maar die kans was niet gekomen, en zooals ik al zeide, stierf ze met het vuile, geknoeide vodje papier in haar hand. Twee dagen later was de termijn om; ik dacht ook, dat 't misschien nog te pas kon komen en loste het in.« »Waar is het nu?« vroeg Monks snel. »Hier,« antwoordde de vrouw.
Naodat de perfester de drie keele bepiept hadde, dee hij een proppien papier in de glaassies, zoodat er niks in of oet kun en zee: »mannen, ik zal twee van u te gelijk onder handen nemen, dat is gezelleger, en no. 3 kan eerst toekieken veur niks." Hie lee de twee, waorbij ook de scheper was, naost mekaor op de taofel en ruep plegtig: stille, dood stille!
Er bestaat geen op velijn papier gedrukt arabisch paarden-stamboek, maar de genealogie hunner edele rossen staat geprent in de gedachtenis der nomaden: zij kennen die van buiten.
Woord Van De Dag