Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
"Nou, 't is goed, 'k zal je voor dezen keer gelooven", grinnikt juffrouw Ram en vervolgt: "Het zou nog zoo gek niet zijn, als je den jongen naamt. Je hebt er hulp van en je kunt hem heelemaal naar je hand zetten. Een krates is hij en een rakkerd ook, maar eerlijk er bij.
Met de ellebogen op de knieën en de handen onder het hoofd, ziet de knaap doodkalm den ouden man in 't gelaat, terwijl hij antwoordt: "Ze waren toch niet van jou, wel?" "Wel wis en waarachtig waren ze van mij, voor de huur en..." "Vader heeft verleden week toch de huur betaald...." "Hou je mond, krates, en kom van dat bed af." "Neen." "Waarom niet?"
Hij geloofde, dat, als Dorus er maar was, de erfenis zoo al niet dadelijk geheel, dan toch voor een groot gedeelte onder zijn beheer zou komen; en daarom bleef het hem een voortdurende kwelling, dat hij indertijd juffrouw Ram's raad niet had opgevolgd en "Krates" had opgenomen. Waar zou hij zijn? Zou hij nog leven? Die twee vragen hielden hem voortdurend bezig.
Toen hij de trap afsteeg, mompelde ik in mijzelven: »De duivel hale uw apengezicht, koffiekleurige, kleine krates! Het is uwe schuld niet, dat ik er door ben. Verrukt over den gunstigen uitslag van dezen dag, sprong ik dien avond in den postwagen en bereikte spoedig daarop mijns vaders huis.
Verwonderd blijft de vrouw staan, ziet hem oplettend aan en verbreekt de stilte door te zeggen: "Krates! Och, neem me niet kwalijk, meneer, dat viel daar zoo klakkeloos uit mijn mond. Uwé is Dorus, Dorus Makko, is 't niet zoo? Heere! heere! wat ben je veranderd, maar ik ken je toch direct weer...." "Door mijn bochel, hé?"
"Leg dan eerst die zweep weg en noem me geen krates of bochel." "Hoe heet je dan eigenlijk?" "Dorus." "Kom er maar gerust uit, Dorus! Ik zal je niets doen." "Gooi eerst die zweep in den hoek, dáár, ver weg!" "Nu goed dan. Ben je nu tevreden?" De zweep vliegt in een hoek.
Eerst volge hier de parabel over koning KRATES in de Minnebrieven, waarnaar ik verwys. Hoe nu ook de stryd eindigde, steeds blyft het waar dat het Volk-zelf altyd beginnen moest met 'n daad van souvereiniteit, al bestond dan ook deze handeling in 't eens-vooral afstaan van gezag.
"Krates! met vier ton!" altijd door klonken hem die woorden in de ooren. Hij dacht er dag en nacht over na, hoe hij destijds zoo dom had kunnen zijn den jongen niet bij zich in huis te nemen, en stelde zich levendig voor, hoe alles zou gegaan zijn, als hij het wel had gedaan.
't Was dus geen wonder, dat op den avond, toen Dorus voor 't eerst de woning van den muziekmeester binnentrad, Augusta een kreet van teleurstelling niet kon onderdrukken en halfluid uitriep: "Ba! een bochel!" Juffrouw Barbara zei: "Wat een ongelukkige kromme krates", en Tournel antwoordde: "Dat doet er niet toe; hij heeft talent."
Tournel zelf bracht hem er heen, en toen zij te zamen vertrokken waren, schreide Augusta, en juffrouw Barbara zei: "Huil je, omdat die kromme krates weg is, malle meid? Ja? Mocht je hem zoo graag lijden? En hij plaagde je zoo dikwijls. O, zoo! vond je dat wel aardig? Nu, huil maar niet meer: hij komt terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek