United States or Northern Mariana Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"En waarom zou ik dat niet hooren? Het is voor mij zooveel niet om het te hooren als voor de arme Prue om het te lijden." "Och, och, zulke teere, zachte juffertjes als gij moesten zulke histories niet hooren. Het is genoeg om ze den dood te doen." Eva zuchtte wederom en ging langzaam en treurig naar boven. Ophelia vroeg nu met zekere angstige nieuwsgierigheid wat de vrouw gezegd had.
Gohanna met den slagh van soo een drouve reden, Gevoelt een koude schrick haer rillen door de leden, Gevoelt een diep verdriet; sy gaet ter zijden af, 935 Daer sy haer drouf gemoet in dese klachten gaf.* Wat ben ick voor een sloir*? wat heb ick gaen beginnen? Kan ick geen heyden selfs bewegen om te minnen? Och!
»Och, Trijntje! je weet niet hoe ik verschrikt ben," was het antwoord der kleine blonde met een stemmetje hijgend van agitatie en hoogroode wangen; »de jongens zijn weer zoo woest geweest, ze hebben gevochten, en ik ben in 't gedrang geraakt, omdat...."
»Inderdaad, een schandaal, mijnheer Benett. Het woord is niet te sterk. Een waar schandaal!" »Men ziet zoo iets wel meer gebeuren." »Och, kom!" »Daar hebt gij bij voorbeeld...."
Enfin, 't is voor ons 'n kleinigheid.... de stakkers, die zoo'n lucht altijd bij zich hebben," en gauw zich tot Lou wendend: "Och, Loulou, als je eerst al die kopjes afwascht, en dat telkens weer, zullen ze bijna niets binnen krijgen. Denk-je, dat 't hinderen zal, als ze ze van elkaar gebruiken?" "Ik weet niet; de medicæ..."
Ik heb onzen Antoine nog nooit zoo gezien, fluisterde Madame Craen. En Marieken dan... dat is de jonkheid, zuchtte Madame Snepvangers. Waar is onze tijd gebleven! treurde de loodgieter. Och, wij zijn ook nog kleppers, blufte Snepvangers, en klopte zijn zich verwerende vrouw op de knie. Ook ditmaal liet de opwinding een beetje haarpijn achter, en Madame streek suf over de platte blessen.
Behalve,« zeide juffrouw Corney en wachtte even »behalve zoo'n arm verlaten schepsel als ik ben. Och hemel!« Met deze woorden liet de Moeder zich in haar stoel vallen en opnieuw met haar elleboog op tafel geleund, dacht zij na over haar eenzaam lot. »Nooit krijg ik er meer één!« zei juffrouw Corney neerslachtig. »Nooit krijg ik er meer één zooals hij.«
Dus nu weer neer op den grond, en dan maar weer voorwaarts! Ik kruip voorop." "Waarom gij?" "Omdat ik langer in het Westen doorgebracht heb, en op het besluipen beter afgericht ben dan gij." "Och, praat toch niet zoo! Haal toch zulke malle poppen niet in uw hoofd! Ik ben profekt ervaren in alle contra-precieuse aangelegenheden van het leven in het Westen.
Och God! neen, die tijd is er geweest, en je ziet immers wel, dat ik nu dan toch....”
Och, moeder, doe toch die nare kat naar achteren, dat beest is zoo wild; verleden week heeft ie 'n beeldje omgesprongen, dat me 'n hoop moeite kostte; 't was totaal weg! Nou ja, 'k hou 'm immers vast ... zeurde de oude vrouw. Tommie, de baas kan je niet lijen, stom dier, maar de vrouw wel.
Woord Van De Dag