United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !
MEVR. LINDE. Krogstad, wie zich ééns ter wille van anderen verkocht heeft, doet het niet voor een tweeden keer. KROGSTAD. Ik zal mijn brief terug vragen. Mevr. LINDE. Neen, neen.... KROGSTAD. Jawel, natuurlijk; ik blijf hier tot Helmer beneden komt; dan zeg ik hem dat hij mij dien brief terug geven moet ... dat ik het daarin alleen heb over mijn ontslag ... dat hij hem niet moet lezen....
NORA. Als je eekhorentje je nu eens heel erg dringend om iets vroeg...? HELMER. Wat dan? NORA. Zal je het dan doen? HELMER. Eerst moet ik natuurlijk weten wat het is. NORA. Je eekhorentje zou in de rondte springen en allerlei kunstjes maken, als jij nu een lief en toegevend was. HELMER. Voor den dag er mee dan! NORA. Je leeuwerikje zou luid en zachtjes door alle kamers zingen....
NORA. Ja maar, Torwald, dit jaar mogen wij nu wel eens een beetje uit den band springen. Dit is het eerste kerstfeest dat wij niet zuinig hoeven te zijn. HELMER. Ja maar, weet je, ook vooral niet verkwistend. NORA. Jawel, Torwald, een beetje verkwistend kunnen wij nu wel zijn. Is 't niet? Maar een heel, heel klein beetje. Je krijgt immers nu een groot salaris en gaat heel veel geld verdienen.
Bij het heengaan hadden we op de 87ste parallel in volkomen helder weêr de bergen uit het gezicht verloren, en nu zien we ze dichte massa's vormen nog een graad zuidelijker. We herkenden pas de Thorvald Nilsenketen toen de Helmer Hansen verscheen. Den 28sten December begon de daling, die we enkel bespeurden aan onze grootere snelheid, want voor het oog is ze niet waar te nemen.
HELMER. Ik heb mij door het aftredende bestuur volmacht laten geven om de noodige veranderingen in het personeel en in de regeling van de werkzaamheden te kunnen maken. Daar moet ik de feestweek voor gebruiken. Met Nieuwjaar wil ik alles in orde hebben. NORA. Dus was het daarom dat die arme Krogstad.... HELMER. Hm.
Al de lichtzinnige opvattingen van je vader heb jij geërfd. Geen godsdienst, geen moraal, geen plichtgevoel.... O, wat word ik er voor gestraft dat ik zijn tekortkomingen door de vingers zag. Voor jou deed ik het, en zóó beloon je er mij voor. NORA. Ja ... zóó. HELMER. Mijn heele geluk heb je nu verwoest. Mijn heele toekomst heb je bedorven. O, het is ontzettend daaraan te denken.
NORA. Dan zouden wij beiden, jij zoowel als ik, zooveel veranderd moeten zijn dat.... Och Torwald, ik geloof niet meer aan iets wonderheerlijks. HELMER. Maar ik wil er aan gelooven. Noem het! Zooveel veranderd zijn dat...? NORA. Dat ons samenleven een huwelijk kon worden. Vaarwel. Nora! Nora! Weg. Zij is weg. Het wonderheerlijkste...?
Ziezoo; nu is het weg.... Hij schreef dat jij sedert Kerstavond.... O, dat moeten drie vreeselijke dagen voor je geweest zijn, Nora. NORA. Ik heb een hevigen strijd gestreden deze drie laatste dagen. HELMER. En je hebt je ellendig gevoeld en geen anderen uitweg gezien dan.... Neen, wij willen niet meer denken aan al die afschuwelijke dingen.
Een brief voor mevrouw. Ja, dat is van hem. Jij krijgt hem niet; ik zal hem zelf lezen. NORA. Lees jij maar. Ik heb er haast geen moed toe. Misschien zijn we wel verloren, jij en ik allebei. Nora! HELMER. Nora!... Neen, ik moet het nog eens overlezen.... Ja, ja ... het is zoo. We zijn gered! Nora, ik ben gered! NORA. En ik? HELMER. Jij ook, natuurlijk; we zijn allebei gered. Kijk maar.
HELMER. 't Leek me zoo dat je je boven ook nog al amuseerde. RANK. Buitengewoon. En waarom ook niet? Waarom zal een mensch niet van alles genieten op de wereld? In elk geval zooveel hij kan en zoo lang hij kan. De wijn was uitstekend.... HELMER. Vooral de Champagne. RANK. Heb jij dat ook opgemerkt? Het is haast niet te gelooven zooveel als ik er van doorspoelen kon.
Woord Van De Dag