United States or Bulgaria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bij het stijgen hoorden we steeds duidelijker een sissen, alsof stoom uit een nauwe opening kwam. Spoedig bevonden we ons te midden van talrijke tumuli, op welker toppen de gele zwavel schitterde, terwijl door de reten en voegen stoom ontweek. De heele bodem scheen doorgroefd door een netwerk van kanalen, waaruit het dampte en borrelde.

Wij hadden haar aangetroffen aan het station van Udvada Road, want onderweg hadden wij moeten afzien van het gebruik der karretjes, daar we nooit op de plaats van bestemming zouden zijn aangekomen, en we hadden den trein genomen aan een tusschenstation.

De sneeuw lag nog hoog tusschen de boomen, de rivieren waren bevroren; hier en daar zagen we een zwart wak, en aan de oevers van de rivieren was de sneeuw gedeeltelijk weg. We zagen bijna geen steden of hoeven, enkel grauwe herdershutten, die 's winters leeg stonden. Hier en daar liepen smalle, kronkelende boschpaden, waar de menschen in den afgeloopen winter hout langs hadden gereden.

Voorzichtig ging het verder, maar daar zagen we in de verte een licht; dat was onze voorrijder, die ons wachtte. Hoe laat is het? Eén uur in den morgen. Waar zijn dan de lichten van Ackermann? Ik hoor lachen van de dames in den grooten wagen. Vooruit maar! Telkens zaten we vast in kuilen, waaruit soms de groote Mercédes ons moest helpen.

Het half uur gaans van het strand naar den wachtpost was een marteling; wij liepen door zwermen muggen, en daar wij de handen niet vrij hadden, omdat we beladen waren, konden wij ons niet verdedigen; zoodra we den mond open deden, om een woord te spreken, hadden we dien vol muggen.

"Als hij sterft, heeft 't leven geen waarde meer voor mij!" steunde zij radeloos, zonder te bedenken hoe haar woorden hem smarten moesten. Doch bijna tegelijkertijd bezon zij zich en had zij berouw van hetgeen zij gezegd had. "O, wees niet boos," snikte zij, "ik weet zelf niet, wat ik zeg. Maar wat zullen we doen? Wat zullen we doen?"

"Och," zei hij, "ga er niet heen, je hebt er niets aan." Huysmans, ja dat is een goeie mop, die was ambtenaar aan een ministerie, en daar had-ie de afdeeling: "Slachtoffers van de coup d'état van 1852". Ik kwam hem eens van zijn bureau halen: we zouden saam dineeren. En toen ik binnenkwam, zag ik dat ie haastig iets wegmoffelde onder een buvard.

Deze laatste mededeeling was het gevolg van een gesprek tusschen Felix en de Prinses, waarin deze laatste gezegd had: "De striem is nu van je wang verdwenen, Felix; als je er geen bezwaar tegen hebt, zouden we den Hertog voorloopig wel zijn vrijheid kunnen teruggeven."

Zij kreeg door wolken stof, die het geleide te paard opwierp Europeanen te zien, die ongekapt en ontredderd waren; maar wij zagen er toch triomfantelijk uit, want we waren in Ispahan. We gingen in het russische consulaat binnen, een paleis zonder vensters, waarvan de vier gebouwen een tuin vol dichte boomen en rozen insluiten.

Ik ben overgelukkig, en ook uit mijn hart klinkt de lofzang tot dien Heere: »Gij hebt mij meer vreugde in mijn hart gegeven dan ten tijde wanneer hunlieder koren en most vermenigvuldigd zijn!" Met groote blijdschap gingen we dan ook Zondagmorgen naar 't bedehuis. Ditmaal gingen we weer naar de kapel van het Diaconessenhuis, waar de bekende pastor Samuel Keller uit Freiburg zou preeken.