United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij knikte flauw. Hij veegde met zijn zakdoek het zweet af, dat op zijn voorhoofd parelde. Hij snoot zich met een luidelijk gerucht. Hij haperde nog ergens .. Ik wil bij u blijven, stotterde hij, ik peins over al die dingen te gelijk. Maar kan Dissel dat allemaal niet te weten komen? Veronderstel .... och, wat zal ik weer veronderstellen? .... wacht even, Lucia.

Elken dag verzint de jongen iets anders; maar wie kan dat allemaal vooruit weten? 't Is alsof hij voelt hoe lang hij mij plagen kan vóórdat ik kwaad word. En als ik dan eindelijk boos ben, brengt hij mij een oogenblik van het onderwerp af of laat mij lachen, en voorbij is het; hij glijdt mij onder de vingers weg, voordat ik hem kan straffen.

Om kinderen te kunnen onderwijzen moet je met je hoofd en niet met je handen werken. Om dokter en rechter en profester te worden, is het allemaal met den kop werken. Nu moeten die lui toch op stoelen zitten als ze hun hersens inspannen om de wijsheid uit de boeken te halen.

"Ik heb nog nooit zoo'n brompotten-familie gezien!" riep Jo, die uit haar humeur raakte, toen ze een inktkoker omgegooid, haar veters gebroken had, en op haar hoed was gaan zitten. "En jij bent de brommerigste van allemaal!" antwoordde Amy en veegde de som, die maar niet lukken wou, uit, met de tranen, die op haar lei vielen.

»Vindt u 't niet naar, moe, dat ze nou moeten thuisblijvenvroeg Jo. »Ja, dat is wel naar«, zei moe. »Nu gaan jelui allemaal pret maken, en zij alleen mogen niet mee.« »Meester kon ze ook wel zoo laten, meegaan, zonder betalen«, meende Nel. »'t Zou kunnen«, zei moe, »maar 't is toch beter, dat ze wel betalen.« »Maar dat kunnen ze niet«, riep Jo.

"Het zal vergeefsche moeite wezen, vrouwtje! we zijn hier allemaal maar trekvogels." "Och! doe het," zei ze, "ik ben hare moeder, of je 't niet wist." Het was een beroep op het harte, dat ijlings verhoord werd.

't is niets!... 't Is gekheid, allemaal nonsens hoor!... Aanstellerij!... Niet op letten, Van Biesen!... 'k Ga met je mee.... En dan drinken we nog samen een kroes bier, ?..."

De eenige manier om hem terug te betalen was met liefde, en de hemel weet dat hij dat kreeg, in overvloed, van ons allemaal. De kinderen vereerden hem, en als hij zich had laten verwennen, zou mijn vrouw zeker zijn verderf zijn gewest. De kinderen! Hij was in waarheid degene die hun den weg wees dien ze gaan moesten in het praktische leven. Hij begon met hen te leeren loopen.

Want iedereen wou zien, hoe vroolijk de kinderen terugkeerden. Voor elke woning bijna werd »hoera« geroepen. En de dorpelingen riepen even luid terug: »hoera, hoera!« »Ziezoo, we zijn er«, zei Harms. Alle wagens bleven stil staan en de kinderen stapten op den grond. »Allemaal op de speelplaats«, riep meester. »We willen nog één liedje zingen

Pas op, dat me geen schrift meer in handen komt, als ik een boek noodig heb. Niemand probeert er ook meer verstoppertje te spelen. We zullen eens zien, wie de baas is: jullie allemaal met elkaar of ik alleen. Je bent in mijn' dienst, onthoudt dat, en ieder doet nu maar zijn' plicht, begrepen?