United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Wat, hij profester, hij! Heb je zulke hooge gedachten van hem?" vroeg juffrouw Willems wat verslagen. »Ja, Sanne, zeker! En wat meer is, ik wensch van harte, dat hij het niet ontloopen mag." »Gij gelooft dus niet, dat hij met opzet de jongelui van je leering aftrekt?" »Wel zeker niet. Zou ik kwaad van mijne naasten gaan denken zonder aanleiding?
En zoo ik het der burgerlijke huishoudelijke niet euvel duide, dat zij vrieg in plaats van vroeg zegt, dat zij van profester spreekt, dat zij eindelijk met eigenlijk verwisselt, zoo ik niet van haar eische, dat zij het vervelende "En toen zei ik," het langdradige "Om kort te gaan," het babbelzieke "Onder ons" afleere, mits zij van vliering en zolder naar keuken en kelder dribbele, overal het onordelijke herstellende.
Een heer met gouden bril, kaal hoofd en grijze bakkebaarden, een heer die vriendelijk keek, kwam bij het bed zitten. Die kende ze. Da-was de profester. Maar de andere twee die bij d'r bed zatte en al die heere in de rondte... die d'r ankeke... zoue ze d'r ook gaan snije... maar ze zag nergens messe... en de profester keek zoo vriendelijk. "Doe nou even je jakje uit, kind."
En as ik zoo leg, neemt ie een lepel kokende lijnolie en houdt die vlak boven mijn mond. "Mot je maar slikke," zeit ie. Maar ik doch': dat doet ie toch nooit. En 'n andere profester ving nog net een druppel op, die anders pardoes in me keel was gevalle ... "Toe was 't dus welletjes. "Doet wat je wil met die man" zeie ze in 't Latijnsch tege mekaar "maar hij is werkelijk doofstom."
En zeg jyzelf nu eens, Stoffel, of men van zoo'n kind vergen kan dat-i alles precies onthoudt, wat de dominee gezegd heeft? Dat kan ikzelf niet. En jy ook niet. En de meester ook niet. En ik zeg dat geen mensch dit kan. En dit dan te verlangen van zoo'n kind! Ze doet het maar om den profester te spelen ... dáárom doet ze 't!
... "O God, profester... niet snijje!"... "Nee, nee, kindje." Ze hield de oogen niet af van de instrumenten, stootend ademhalend... Hadde ze Toos niet in d'r been gesneje... De professor begon te ausculteeren.
"Exitus letalis staat te wachten... Tijd niet te bepalen"... Wat of profester nou weer zei... Joopie kon ook Frans parrelevinke... Maar nou was 't gedaan. Profester kleedde d'r an en de zuster kwam binnen. Ze was in éens klaar wakker, nou ze heen mocht, bij Toos. Zuster droeg haar weg in de wollen deken. Toos lee al te kijken. "Wat be jij 'n tijd weggebleve!"...
Hij luisterde overal met de stethoscoop en zei dingen in 'n vreemde taal... Waarom spraken ze nou Frans?... Waarom klopte ze d'r op d'r borst... Je kon je lache haast niet houen... Net of-ie tegen 'n doos klopte... Wat 'n mensch toch raar gemaakt was... dat je zoo hol was van binne... Je zou zwere dat d'r iemand in 't donker op de deur klopte... Wat 'n mooie gouwe bril had-ie... Wat had-ie warreme vingers... nee maar Gompie!... nou teekende profester met 'n potlood op d'r bloote lijf... 't leek wel 'n suikerhart... ze werd d'r warrem van... ze zweette op d'r voorhoofd... Nou keke ze allemaal naar d'r, de heere op de stoele... ze keke naar wat profester teekende... Wat werd ze nou moe... en dat 't hier zoo benauwd was... zoo warrem... maar ze sneje d'r lekker niet... ze sneje d'r niet zoo as Toos...
Nou werd ze weer wa-beter... 't Was toch wel gezellig zoo... dat ware nou allemaal dokters... die kwamme leere van den profester die alles wist... nou maar die bleeke zag d'r ook niet voordeelig uit... Wat had die zwarte bij 't raam 'n neus... 't leek wel niks... mot zoo'n groote man nog leere... nou breek me klomp... most ze nog lang blijve... Ze kreeg zoo'n slaap... Kemiek as je zoo lui lag... moeder had net de wasch vandaag... en morgen dat groote kantoor op de Heeregracht... wat brandde die kachel... daar kreeg je 't benauwd van... Was 't nou weer om te stoke?... Slape zou ze toch maar niet... as je slape ging sneje ze je ope om je van binnen te kijke... zoo as met Toos d'r been...
Om kinderen te kunnen onderwijzen moet je met je hoofd en niet met je handen werken. Om dokter en rechter en profester te worden, is het allemaal met den kop werken. Nu moeten die lui toch op stoelen zitten als ze hun hersens inspannen om de wijsheid uit de boeken te halen.
Woord Van De Dag