United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nou zag-ie 't nog net zoo precies as of-ie d'r was op de bovenste plank had je doozen met soldaatjes en boerderijen op de tweede poppen op de derde poppen op de vierde poppen van uit de alkoof zag je poppen, niks anders dan poppen. 't Was altijd 'n kemiek gezicht, als boven de luiken licht op de poppen viel. Wat waren d'r 'n boel weggegaan met Sinterklaas. Nog nooit was d'r zoo'n jaar geweest.

"Lee-die in 't kissie?" "Nou en wat!"... "Met 'n deksel d'r op?", vroeg Saartje. "Wat doch-ie anders?... Kemiek, ?"... "Was dat je broertje Dirrek?" "Dirrek?... Is Dirrek dan dood, stommert?

Gleuf moar vrij, de lêge mand za'k oe thuus brengen; verrechtig, ge zoudt er maar onder bezwieken!" Dorus vatte grinnekend de klepmand, en Santje schoten de tranen van angst in de oogen. En Griet Griet was één stuup van 't lachen um de oarigheid van Doris en de schichtigheid van 't hörlepiep. Wat kos die Dorus toch oarig uutpakken en kemiek wêzen!

Nou werd ze weer wa-beter... 't Was toch wel gezellig zoo... dat ware nou allemaal dokters... die kwamme leere van den profester die alles wist... nou maar die bleeke zag d'r ook niet voordeelig uit... Wat had die zwarte bij 't raam 'n neus... 't leek wel niks... mot zoo'n groote man nog leere... nou breek me klomp... most ze nog lang blijve... Ze kreeg zoo'n slaap... Kemiek as je zoo lui lag... moeder had net de wasch vandaag... en morgen dat groote kantoor op de Heeregracht... wat brandde die kachel... daar kreeg je 't benauwd van... Was 't nou weer om te stoke?... Slape zou ze toch maar niet... as je slape ging sneje ze je ope om je van binnen te kijke... zoo as met Toos d'r been...

Wat doen ze in de duffe, benauwde binnenkamertjes? Ze doen er gek en dol, baldadig, en maken je dronken, dronken, dronken èn onrustig. Ja in je dronkenheid kun je maar niet tot bedaren komen. Het is zoo lachwekkend, zoo in-dol, zoo komiek, zoo kemiek! Bij de dranktafels in koffiehuizen zie je de menschen rood worden van 't lachen. Ze stikken haast, ze hoesten en worden blauw.

"Kiek, daar kumt wat moois oan! Da's kemiek! , , , !" Een schaterend gelach gaat onder de menigte op, als de jeugdige Theodorus te voorschijn treedt in een pakje, half rood, half geel en met een groote roode pruik op, waarvan de blauwe kuif spits en statig omhoogsteekt. Een zwarte poedel, met een rood rokje aan en een steek op, volgt hem op de achterpooten loopend.

O! Gossie! wat ziet ze ’r raar uit, en hij maakt grimassies voor d’r. Hij buigt. ! ! ! !” „Stil! lach niet zoo hard, anders hoort ie ’t!” „Dat’s allemachtig kemiek: hij zoent ’r hand.

"Bij ons is d'r ook een gesturreve", vertelde Jan, modderlepel stil op den rand bij het droomrig-herinnren: "Jeesis, , wat is dat gedoomes gek... D'r was net weer soo'n lek in de kelder... Stinke dee't!... Stinke!... Godvergeefme wat 'n stank!... We moste 's morges allemaal meehelpe met 'n emmer... 't Hielp geen mieter, hoor... En soo kemiek, seg... nou maar die w