United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gijs most ook al mee; en wat zouwen de wammissen en de boksen en de nije leerzen d'r vertrampenierd uutzien as ze weer thuus kwiemen, as.... ze weer 't huus kwiemen! Die lokkemetief! die lokkemetief! die lokkemetief!!! Gijs had den heelen tijd in 't vuur zitten pinkoogen. 't Was net asof ie wat op de lêver had, moar 't kwiem d'r niet toe.

"Weet ie wel, toen ie me zoo dukkels in den erm kneep....?" sprak Paul. "Nou, of ik!" antwoordde Anneke. "En wat kreeg 'k, toen we goed en wel thuus kwiemen....?" vraagde Paul schalksch. "Loop jong! da wee'k niet," zei Anneke, en zag links van zich naar den grond. "Veur 't munje, veur 't munje , , , !" lachte Paul: "en of 't goed smiek, nou, doar ku'j over rêkenen!

Berend herinnerde zich zeker niet meer, dat ie ens toen de boer ziek was, met de weit noar de merkt was gewêst en toen 'en kwartje op 't mud minder had thuus gebrocht as ie beurde. "Neen," vervolgde Berend: "dat kan 'k niet, en doarom mo'k den boer nou moar zeggen wa'k weet." "Dat zou tied wêzen," zei Janboer: "ge proat mien al veuls te lang."

Anneke ging school ook, en ofschoon ze in 't eerste wel geflikflooid had um moar thuus te blieven, ze had 'r nou al meer schik in, veural nou ze in 't Spa-a al 'en heel eind wied was. Wat Anneke hinderde, bestond in dat allinnig noar huus goan.

En de Geldersche neef hij ging is kuieren; en 't goeng krek in zien borst asof 'r twee oan 't kibbelen woaren; neen joa neen joa! Toen Janssen thuus kwiem vond moeder dat ie stil was. Véur 't noar bed goan las ie 'en kapittel uut den Biebel.

En Gijs Gijs was zoo blied, as 'en vuile ien de weerd dat ie weer thuus was; en, toen ie van de juffer met de bloote been' en de juffer met de golden muts oan Mijn vertelde, toen kreeg ze 'en kleur as vuur, en zei: dat 't 'en schand was; moar 't kupke en schuttelje, die boven alle verwachting heel woare overgekommen, vond ze arg mooi.

Het hooi was binnen, en ook de rog- en weitoogst lag reeds voor bet grootste deel in de twee hooge bergen gepakt, toen Geurt de bouwknecht met 'en karvracht weit de hooge schuur van 't Uiversnest binnen reed, en aan de boerin zeide, dat deur spullen en dinksigheden Paul erst binnen 'en half uurke met de letste vracht, die op de boerenwoagen was geloajen, thuus zou kommen.

Anneke, as 'k nou thuus kom zonder ongemak.... zeg, wa krie'k dan....?" "Riestenbrie van Deine-Meu!" lachte het meisje. "Doe ondeugd!" riep Paul; maar eensklaps voelde hij zich weer in den arm knijpen, en zag, hoe de peerds de ooren spitsten, en hoe ze, toen hij ze met een fikschen zweepslag kerrazie wou geven, op zied vlogen, en begosten te springen en te dringen.

Op het vóórbankje van den wagen zat Paul, en liet de neije peerds, die Deine 's leintes gekocht had, 'en goejen gang moaken, went 't schemerde al; en Anneke, die op 't land tegen den besten had opgegoaveld en nou noast 'm zat, verlangde, zoowel as hij, noar de riestenbrie, die Deine zou oanrichten as de leste vracht thuus was.

'En oud vertelseltje nog eens verteld. 't Was op een zomermiddag dat Jochem, de klompenmaker van 't dorp, zich de zweetdroppels van 't aangezicht wischte zoo had ie geloopen. Met een stevigen ruk trok hij aan de schel van dominee's pastorie; streek met de mouw nog eens langs het glimmende voorhoofd, en vroeg aan Saar de meid die opendeed, of onze jonge domenei thuus was?