United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !


In 't midden van den halven kring zat mevrouw van den Bosch, die hem breed-glimlachend aankeek en meneer stond, zijn rug naar de deur, zijn handen in zijn zakken, in een brutaal-nonchalante houding te praten met jonge meisjes. Die zware figuur was 't eenige wat Bernard zag op zij van zich, terwijl hij in vage beklemming doorliep naar mevrouw, haar kijkend in de licht-glanzende oogen.

Want in droefheid en ellenden Zal de mensch tot God zich wenden: Maar in weelde en voorspoed zat Zal hij wederom vergeten 's Heeren goedheid ongemeten, Wijkende van zijnen pad. Dat ons God dan proeft ten lesten, Dienet al tot onzen besten, Of men 't schoon zoo niet begrijpt: Zal de wijngaard vruchtbaar groeyen, Och! men moet hem wel besnoeyen, Eer zijn gulden vruchte rijpt.

Wel voelde hij plotseling eene hevige pijn in zijn oorlelletje, en dat was geen wonder, want Bob had zijn cadeau er zoo dicht bijgehouden, dat het vel er tusschen geknipt zat. O, o, wat schreeuwde Tines benauwd, en met de porte-monnaie aan het oor, sprong hij als een wilde door den tuin rond. 't Was een dwaas gezicht, waarover wij verbazend veel pret hadden.

Prins Jan antwoordde niet, maar zijn paard aansporende, alsof hij aan zijn toorn lucht wilde geven, galoppeerde hij naar de galerij, waar Rowena zat, nog altijd met de kroon voor de voeten.

Het lieve kind gevoelt in stilte dat we haar ten beste raden, denkt ze, terwijl ze Coba vriendelijk toeknikt, om vervolgens alvorens de honderd en elfde rozet van haar sprei-deken te haken, een streng katoen, die erg in de war zat, te gaan afhaspelen.... Heel "prettig en gezellig" voor Coba.

Op het voordek was een altaar opgericht en met zout en gerst bestrooid. De tribuun had plechtige gebeden opgezonden tot Jupiter en Neptunus en de Oceaniden, en onder het doen van velerlei geloften den wijn uitgegoten en wierook gebrand. Thans zat hij, een recht krijgshaftige figuur, in de groote kajuit, en bestudeerde de manschappen.

"Toen ik in Parijs was," zeide Tolstoi eens tegen Schyler, "zat ik soms heele dagen boven op de omnibussen, mij vermakende met de beschouwing van het publiek, en ik kan u de verzekering geven, dat ik bijna in iedere persoon een type van Paul de Kock herkende." Dat de werken van dien auteur onzedelijk zouden zijn heeft Tolstoi steeds tegengesproken.

Want wij hebben later steeds opgemerkt: waar de vlakte verdwijnt, verdwijnt ook de muskiet. Door de opvaart dien eersten dag door het muskietenterrein, zat ook het schip vol muskieten.

Annie bleef dien regen-duisteren Woensdag thuis..., den heelen dag.... Ze ging, doende haar bezigheden, door de vertrekken en gangen, ze werkte op haar eigen kamer met de naaister, en 's middags zat ze beneden bij mama, die 't zóó hebben wou, voor als er visite zou komen.

De moeder sprak lang met haar zoon, en terwijl zij sprak, hield hij op met schreien, en eindelijk zat hij met zoo'n goede uitdrukking op zijn gezicht, en zag er uit als een ander mensch. En aldoor streelde hij die oude gerimpelde hand. "Ja, nu moeten we toch naar bed," zei de oude vrouw, toen ze zag, dat hij weer kalm was. "Neen," zei hij, en stond snel op. "Ik kan nog niet naar bed gaan.