United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ga 'em dadelijk voor me koopen, en zeg dat ze hem hier brengen, opdat ik ze kan zeggen waar ze hem moeten bezorgen. Kom met den man terug, dan krijg je twee kwartjes van me. Als je zorgt dat je binnen vijf minuten met hem terug bent, krijg je een daalder." De jongen vloog weg als een pijl uit den boog.

", oom!" roept Pieter uit. "En werdt u niet bang?" "Bang, Pieter! Ik bang? Kom, smidskinderen zijn wel vonken gewoon, dacht ik, en als er geen kogel bij is waar je naam op staat, zal je er wel goed door komen. En zoo stuur ik recht door de voorhoede heen tot vlak bij den vijandelijken admiraal.

"Ik wel!" klonk plotseling een stem uit den drom van jongens, die zich langzaam, aan bij en om den wagen en op het grasveld had verzameld. "Verwonderd keek Carlo op en vroeg: "Wie zegt dat daar?" "Hier, baas, deze jongen heeft het geroepen, die met zijn bochel," riepen twee of drie jongens te gelijk en duwden Dorus, want hij was het, vooruit. "Kom jij eens hier!

En als de oorlog voorbij is, vervolgde de generaal, dan kom je bij ons logeeren en samen gaan we met Rikiki lange, lange wandelingen maken. Ja? O, ja, ja! jubelde 't kleine meisje. Gelooft u, meneer, dat de oorlog nog lang duren zal? vroeg de schoonzuster, met een gezicht van angst en hoop tot den steeds dooretenden dikkerd.

Zij gingen op het groote paard, Cecilianus vóor tegen Carpoforus aan, de heuvelen op. Cecilianus keek uit naar het Westen. Ik zie Rome niet, zeide hij mat.... Ik zie den Palatinus niet. Het is te ver weg, zei de Jager. Kom, laat ons hier rusten. Laat ons afstappen, kind.... Zij stapten af. De Jager bond het paard vast aan een struik. En zij legerden zich in het gras.

Eén plaat, met zilveren vogel, is het teeken, dat hij op het gildefeest den vogel met zijn boog heeft afgeschoten, vanwaar de uitdrukking: "Hij heeft den vogel af." Vooral des zomers worden door de handboogschutterijen druk bezochte prijskampen gehouden; op dit onderwerp kom ik naderhand terug. Ook deze dag is een dies criticus. een beslissende dag voor het weêr.

Deze laatste woorden golden den buurknaap, die nog altoos voor het raam stond. »O, eene kleinigheid maar," was het antwoord. »Ik kom even waarschuwen, dat een schaap op zijn rug in een greppel ligt. Als het beest niet geholpen wordt, zal het gauw dood zijn." »Dank je wel voor de waarschuwing, Jan," zei de boer. »Waar ligt het?" »Op het voorstuk, dicht bij het hek," was het antwoord.

Hij kwam in een donker bosch, en het waren roovers, die hij 't eerst zag. Ze wilden hebben zijn paard, zijn wapenen, en dan nog zijn leven. Onbeschroomd trad hij ze tegen, en hij vroeg hen, met zijn jonge stem, vol vertrouwen: "Lieve heeren zeg mij hoe kom ik het beste naar Cardoel, wijs mij den weg. Ik wil den koning dienen, en hem raden, wat hij doen moet."

"Och kom," zei Lucy; "dat verwondert mij; ik dacht, dat u haar te Norland wel eens zoudt hebben gesproken. Dan kunt u mij zeker ook niet zeggen, wat voor een soort van vrouw zij eigenlijk is?"

"De Admiraal niet, maar wel zijn zoon," antwoordde Du Bois. "Waar is Jonker Engel?" hernam hij, rondziende. "Ha, daar is hij. Kom eens hier, Jonker," vervolgde hij tot den knaap. "Uws vaders vriend, Jan Company, wenscht u te zien." "Ikke de heeren niet durf vragen te komen in mijne huisje," hernam de neger. "Die te klein is, om te ontvangen de Heeren. Maar zij met mij moeten meegaan."