United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik haastte mij naar beneden en zat weldra met de mijnen op mijn oude plaats, tusschen moeder en Santje aan het middagmaal: waar ik van vragen bestormd werd door het jongere deel van het huisgezin, zoodat mijn vader meer dan eens stilte moest gebieden, en mijn moeder de kinderen beknorren en hun verzoeken, mij toch te laten uitblazen en in vrede mijn eten nuttigen.
Santje en Kees zijn het plekje genaderd: "Jong, loawe hier is êfkes goan zitten," zegt het meisje: "'t is zoo lekker buuten, en straks as'k weer thuus bin, dan zit 'k tot den oavond toe oan de snijton." Kees heeft er niets tegen, en Santje zet zich op het grasheuveltje onder den iepeboom. Kees zet zich aan hare zijde en staart het meisje in de oogen.
"Och heer," dacht Santje: "hie is zoo wit as 'en doek.... Zit 'r geen bloed oan z'n hemdrok....? Azien is 't beste.... gunds ien de gruppel steet woater.... Hê! mien neus!.... Hier Dorus, ruuk is; snuuf moar is goed!
Het leed ook niet lang, of ik zag den waardigen man de stoep opkomen en aanschellen. "Wacht!" riep Suzanna: "blijf gij hier! wij moeten even een grap hebben met vader," en zij snelde naar de voordeur, die zij opende. "Goeden dag, Santje," hoorde ik mijn vader zeggen. "Goeden dag, papa! Wat ziet UEd. er bedrukt uit. Is er iets gebeurd?"
Nu! daar hebben wij ook veel aan, aan zoo'n cavalier, die ons alleen laat zitten: en dat nog wel in een tijd, dat het van dieven en struikroovers grimmelt. Maar zeker! aan uwe hulp zouden wij weinig hebben, daar gij toch ook maatjes zijt met de bende." "Ik dacht, Santje! wij zouden daar niet meer over spreken," zeide Tante, die niet hield van scherts over zulk een onderwerp.
Kees, die op den achtergrond is gebleven en door de vallende duisternis bijna onzichtbaar was, deed zijn schor geluid klinken, als wilde hij zeggen: "Kees is 'r ook nog!" Griet hoorde het, en bestierf van schrik. "Wat wou'j....?" zei ze haastig tot Santje. "Da'j dees spullekes oan Dorus' moeder brocht," klonk het antwoord. "Vrouw Meyer is te vrak um te warken, en Dorus verdient geen spier.
En zonder meer keerde zij zich om, en liep, vlug als een hinde, weder huiswaarts, ons toeroepende, dat wij maar langzaam zouden opwandelen, dat zij ons wel zoude inhalen. "Maar Santje!... wil ik niet met u gaan?" riep Henriëtte haar achterna, en was reeds van zins haar te volgen. "Blijf maar!
Hier heb je den nieuwbakken Amsterdamschen koopman van het mannelijk geslacht, met zijn zusje, een onnoozel ding, dat nog van geen toeten of blazen weet. Ja! denk je, dat ik niet weet, hoe men ginds met onze kleeding en manieren den spot drijft?" "UEd. is het toch niet, die voor spotternij beducht kan zijn?" vroeg Reynhove. "Die kan je in uw zak steken, Santje!" zeide ik.
"Ik dank u, Mijnheer Huyck!" zeide zij, met nadruk mijn naam doende hooren: "ik denk zelve eerstdaags daar te komen en hoop misschien van de week nog Mevrouw uw moeder en Santje te komen bezoeken." Het hooren dezer woorden bracht geen geringe verandering in de gelaatstrekken der aanwezigen teweeg.
Die van verleden zeumer vielen een beetje mager; maar deuze mostje ereis voelen, in dat geval! zoo modderig als klinkklare butter: ik wed, je heit ze in je hiele land zoo niet staen, wil ik er ereis zeggen." "Neen! dat geloof ik ook," zeide Suzanna: "dat kan Tante niet tegenspreken." "Hoe heb ik het met u, Santje!" zeide Tante: "wat weet gij van koeien af?"
Woord Van De Dag