United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij behoorde tot het soort van dokters, die in manieren, moraal, wijze van werken en voorkomen het best konden getypeerd worden met het woord "opkomend."
Als hij niet tijdig gebukt had, zou het zeker zijne laatste beleediging zijn geweest; nu evenwel kreeg onze zwarte jongen, die achter hem stond, het voorwerp tegen den schouder; kermende werd de arme man naar den ziekenboeg gebracht en bleef verscheidene dagen onder dokters handen.
Het vertrek waarin André, in den namiddag van dien dag, door Jakob verzocht werd de thuiskomst des dokters te verbeiden, maakte geen deel uit der appartementen waarvan het middelste toegang tot den wintertuin verleende. Evenmin was het dat, waarin Ruardi des ochtends den kapelaan ontvangen en dezen op een overzigt zijner wijsbegeerte onthaald had.
"Daar weet ik niets van, vader," antwoordde zij, "en of Beatrice er goed uitziet, dat hangt van den smaak af. Ik heb er mijn eigen gevoelen over. En zouden we nu niet naar bed gaan? De dokters en Betty zullen den heelen nacht bij mijnheer Bingham en Beatrice blijven." "Ja, Elisabeth, wij zullen maar naar bed gaan, dat zal het best zijn. Wij hebben veel reden om dankbaar te zijn.
Toen de prinses Atossa de koorts had, was hij niet te bewegen haar eenigen raad te geven." »Dat is zeer natuurlijk, daar onze geneesmeesters ieder slechts éen bepaald deel van het lichaam mogen behandelen. Wij hebben hier oor-, tand- en oogartsen, dokters voor beenbreuken, en weer andere voor inwendige ziekten.
"De dokters zeggen, dat de houw met een sabel moet toegebracht zijn, en door een vaste hand, die gewoon is het wapen te hanteeren." "Dan zal de Hertog van Bora 't wel gedaan hebben," zei Zabern droog. Radzivil vond de aardigheid ongepast, en vroeg: "U hebt toch zeker wel een belooning uitgeloofd voor wie de daders aanwijst?" "Geen roebel," zei Zabern kort. "Dat is tegen uw gewoonte!"
"Ja wel," zeide mamsel Westphalen, "zeer gaarne, want, mijnheer Droi, ik heb zeer slechte oogen, en zij zijn sedert verleden najaar nog zwakker geworden; ik had toen de zenuwkoorts, en de dokters geven er een hoogdravenden naam aan, maar mijnheer Droi, ik zeg dat het de gewone, miserabele najaarskoorts was, en daar blijf ik bij."
De arme lange Bus geeft stotterend maar naar waarheid verslag van 'tgeen hij er deed: Sinds den morgen na de partij bij mijnheer Debecque toen hij dokters rok had schoongemaakt heeft hij geen rustig uur meer gehad. Och de verzoeking was zoo groot geweest. In den linker-achterrokzak had hij zoo heel toevallig twee banknoten van honderd gulden in een couvert gevonden.
Heel lang naderhand, hoorde ze van Victors kapitein zelf de bijzonderheden over zijn dood. Men had hem, tegen de gele koorts, een te groote aderlating gegeven. Vier dokters tegelijk hielden hem vast. Hij was dadelijk dood, en de gezagvoerder had gezegd: "Mooi zoo! alweer een!" Zijn ouders hadden hem altijd barbaarsch behandeld.
De dokter heeft mij van de mystieke vereering van het "fleschje goed" verhaald. De dokter vond, dat hij reden had, om jaloersch te zijn op zijn fleschjes medicijn. "Dat schijnt u raar," zei de geneesmeester. Ik gaf toe, dat het mij zoo scheen. Maar het was niet raar. Want in menig ziekvertrek is het fleschje medicijn, in plaats van des dokters instrument, des dokters concurrent.
Woord Van De Dag