United States or Jamaica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu kwam de drukte van het vertrek. Effie werd in de vigilante met de bagage weggezonden, onder toezicht van Betty, de dikke Welsche dienstmaagd. Beatrice en Geoffrey zouden te voet naar het station gaan. "'t Is tijd om afscheid te nemen, mijnheer Bingham," zeide Granger. "Vaarwel, vaarwel! God zegene u. Ik heb nooit zoo'n aangenamen commensaal gehad. Ik hoop dat gij nog eens terug zult komen.
Eindelijk stond er een spreker op uit het gemompel om haar heen begreep zij dat het een der leiders van de Oppositie was en begon een krachtige en bittere redevoering. Zij merkte op dat Geoffrey met aandacht begon te luisteren. "Zie," zeide een der dames in haar nabijheid, "mijnheer Bingham maakt aanteekeningen. Aanstonds gaat hij spreken hij spreekt uitmuntend, zooals gij weet.
"En wat ik hier voor een leven heb, mijnheer Bingham, als ik u dat vertelde, zoudt gij het niet gelooven. Niet alleen dat de bezoldiging zoo schraal is, maar er zijn hier zooveel Dissenters, en tienden zijn er niet te krijgen.
"Gij moogt denken wat gij wilt. Voor 't overige is het niet waar. Ik ben niet wat Elisabeth zegt dat ik ben. Ik ben niet de minnares van Geoffrey Bingham. 't Is waar dat ik in dien nacht in zijn kamer ben geweest, en 't is ook waar dat hij mij in zijn armen naar de mijne heeft gedragen. Maar het was in mijn slaap dat ik er heen ben gegaan, niet uit vrijen wil.
"Uit Londen," herhaalde zij. "Daar wist ik niets van. Elisabeth heeft mij er niets van verteld. Dat heeft zij zeker vergeten." "In allen gevalle ben ik hier. En hoe gaat het u?" "O, nu weer heel wel. Ziezoo, nu ben ik van den schrik bekomen. 't Is niet goed iemand zoo te verschrikken, mijnheer Bingham.
Hij gaf geen antwoord; hij wist niet wat hij zeggen zou; hij dacht eigenlijk dat zij droomde. Een poos staarde Beatrice hem nog even afgetrokken aan, totdat zij eensklaps schrikte en het bloed haar naar het voorhoofd stroomde. "Wel, mijnheer Bingham," zeide zij, "zijt gij het werkelijk? Wat heb ik gezegd? O, vergeef het mij, wat het ook was.
"En alle drie drongen op hetzelfde aan de wenschelijkheid dat gij met Owen Davies zoudt trouwen." Beatrice's gelaat werd doodsbleek, haar lippen trilden en haar oogen vlamden van toorn. "Werkelijk?" zeide zij. "En hebt gij op dit punt eenigen raad te geven, mijnheer Bingham?" "Ja, Beatrice, dat heb ik.
Hij kon het nu wel missen, en zij vermoedde wel, dat het hem niet van zijn hart gescheurd zou worden als hij dacht dat hij, door het te geven, middellijk of onmiddellijk Beatrice kon helpen. Haar vader moest zelf naar Londen gaan om hem te spreken, geen brief schrijven; men weet nooit hoe een brief gelezen kan worden. Hij moest Bingham spreken, en hem, zoo mogelijk, in Bringelly medebrengen.
Ik zag het je gisteren er in leggen," sprak hierop de oplettende Elisabeth. "Ja, daar is het. Als je wilt, en als mijnheer Bingham het niet kwalijk neemt, zal ik het voor je opbinden," en zonder antwoord af te wachten, liep zij achter Beatrice om, en bond de dikke vlechten op zulk een wijze dat zij niet voorover konden vallen, hoewel zij nog langs haar rug bleven golven.
"Wie is dat toch, dien wij hier zoo dikwijls zien?" vroeg een voornaam lid van de rechtbank aan een ander, toen hij, op den laatsten dag der zitting, die het begin van deze geschiedenis voorafging, Geoffrey door de gang zag loopen. "Bingham heet hij," was het antwoord. "Hij is pas sedert kort in de praktijk, maar hij zal het ver brengen.
Woord Van De Dag