United States or Tuvalu ? Vote for the TOP Country of the Week !


Want twijfelaars atheïsten of geloovigen, zijn wij niet allen in ons hart fatalisten? Hoofdstuk XII. De letters in het zand. Geoffrey kon zich in zijn commensaalsleven in de pastorie zeer goed schikken, en Effie vond het er "heel prettig." Beatrice zorgde voor haar, bracht haar 's avonds naar bed, hielp haar 's morgens aankleeden, en beviel haar vrij wat beter dan Anne.

In allen gevalle beminde zij Geoffrey, en daar was zij trotsch op en verheugde zij zich over. De omstandigheden waren ongelukkig, maar zij had de wereld en de maatschappelijke instellingen evenmin gemaakt als zichzelve, en dat kon zij niet helpen. Het feit bleef, goed of kwaad zij beminde hem! Hoe helder was het water.

Het was om te zien of hij dat ook had overgeslagen, dat hij den brief nog eens overlas. Neen, de inhoud had alleen betrekking op Lady Honoria's veilige aankomst en de logeergasten, die zij had aangetroffen een lossen troep, zooals Geoffrey opmerkte, onder anderen, een zekeren Dunstan, dien hij niet kon uitstaan en het aantal koppels patrijzen, dat op den vorigen dag geschoten was.

"Gij moogt denken wat gij wilt. Voor 't overige is het niet waar. Ik ben niet wat Elisabeth zegt dat ik ben. Ik ben niet de minnares van Geoffrey Bingham. 't Is waar dat ik in dien nacht in zijn kamer ben geweest, en 't is ook waar dat hij mij in zijn armen naar de mijne heeft gedragen. Maar het was in mijn slaap dat ik er heen ben gegaan, niet uit vrijen wil.

Hij heeft een goed huwelijk gedaan, met de dochter van den ouden Garsington, weet gij, een knappe vrouw." "Dat hij het ver zal brengen, is hem wel aan te zien," beaamde de ander, en van nu af aan was dat het algemeen gevoelen. Want, zooals Beatrice gezegd had, Geoffrey was een man, wien het op zijn voorhoofd te lezen stond, dat hij naam zou maken.

Het was zeer vriendelijk van u, dat gij daarvoor zoo'n verre wandeling hebt gedaan en dat nog wel bij zulk noodweer." "Ja," antwoordde Geoffrey, "dat heb ik gedaan." "Ei zoo! Gij hebt haar, hoop ik, gezegd dat zij de hoop op hem nog niet behoeft op te geven op mijnheer Davies, bedoel ik?" "Ja, dat heb ik haar gezegd het lag er ten minste wel in opgesloten," liet hij er bij zichzelven op volgen.

Hij begon langzaam wat al te bedaard, naar het Beatrice, die het hart op de tong had, toescheen maar toen hij ongeveer vijf minuten gesproken had, geraakte hij in vuur. En nu begon een van de merkwaardigste redevoeringen, die ooit in dat Parlement gehouden zijn. Geoffrey had vroeger goed gesproken, en zou later weer goed spreken, maar nooit had hij zoo goed gesproken als ditmaal.

Neen, dat denkbeeld werd verworpen totaal verworpen. Wat bleef haar dan over? Met Geoffrey vluchten wilde zij niet, omdat het zijn ongeluk zou zijn. Zij wilde niet met Owen trouwen, en als zij het niet deed, zou Geoffrey in 't verderf gestort worden.

Lady Honoria stond haar stampvoetend na te zien, met een uitdrukking op haar schoon, maar koel gelaat, die juist geen aangenamen indruk maakte. Het was Geoffrey in den loop van zijn huwelijksleven weleens gebeurd, dat hij weer thuis kwam met iets van die versterkte liefde, die men zegt dat door afwezigheid gewekt wordt.

En zoo zijt ge dan gespaard gebleven, om lid van het Parlement te worden, heb ik gehoord, en daar kunt ge veel goeds doen het zal u heel wat tijd kosten, mijnheer. Kijk, ik zou wel op uw gezondheid willen drinken." Geoffrey stak de hand in zijn zak en gaf den ouden man een sovereign. Dat kon nu wel lijden.