United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !
Owen Davies had nooit in zijn leven een teeder woord met een vrouw gewisseld; hij was een man van routine, en een deel van zijn routine was, zich aan de letter van een eenmaal gesloten overeenkomst te houden. Dat was het eenige. Als laatste toevlucht deed de zaakwaarnemer het voorstel, dat Davies een testament zou maken. "Dat acht ik niet noodig," was het langzaam en afgemeten antwoord.
"Daar heb je gelijk in, Owen," dacht Elisabeth, terwijl zij hem met onbeschrijfelijke bitterheid, om niet te zeggen, verachting, nazag. "Je gebeden zullen verhoord worden op een manier, die je zal verbazen. Je zult niet met Beatrice trouwen, maar met mij. De visch is lang genoeg aan den haak geweest, nu moet ik beginnen op te halen."
Men zegt dat hij soms de Valkyren vergezelde op hun rit naar de aarde, en vaak de krijgers naar het Valhalla begeleidde, waarom hij beschouwd werd als de gids der heldhaftige dooden. Tot hem sprak Hermoden, sprak Brage: "Wij groeten u uit naam van allen, Bij de goden bekend om uw moed zijt gij, En zij nooden u uit in hun hallen. Owen Meredith.
Niet dat zij een oogenblik wankelde in haar besluit om den man af te wijzen; maar het zou toch onaangenaam zijn, en eindelijk moest het haar vader en Elisabeth ter oore komen, dat zij Owen Davies een blauwtje had laten loopen, en wat zou zij dan voor een leven hebben?
"Dat," antwoordde Owen, die volstrekt geen verstand van schilderkunst had, en er nog minder om gaf, "dat is een Velasquez, op £ 3000 geschat neen," de catalogus inziende en lezende, "ik vergis mij, die daarnaast is een Velasquez; 't is een Rembrandt, een van de beste stukken van dien meester, dat al zijn meesterschap over licht en schaduw doet uitkomen. Het is geschat op 4000 guinjes."
Dien namiddag, toen Granger in een opgeruimde gemoedsstemming want zijn schulden waren betaald en geldverlegenheid had hij vooreerst niet te vreezen over het hek van zijn kleine boerderij met welgevallen naar zijn varkens stond te kijken, was hij verbaasd eensklaps Owen Davies naast zich te zien. "Hoe gaat het u, mijnheer Davies?" zeide hij. "Wat moet gij stil gekomen zijn!"
Cilliers plaatste zich aan het hoofd van de kleine tafel, en opende de vergadering met een krachtig gebed, waarna hij zei: »Broeders, wij zullen eerst horen wat de boodschappers uit de Baai ons te berichten hebben." Twee mannen, Richard Biggar en Wood, de tolk van de Zendeling Owen traden naar voren.
De ongelukken komen zelden alleen; ik ontfing, in dit elendig tydstip, de tyding, dat de Officier OWEN by zyne aankomst op de Plantagie Alida gestorven en aldaar begraven was. Myn Vaandrig, COTTEMBERG, had ook daags te vooren zyne levensdagen geëindigt. Wat my zelven betrof, my stond tans een gelyk lot te wagten.
O, er zou niet veel verdienstelijks in zijn. Wat was haar leven voor haar? Het zou beter, veel beter zijn dan met Owen Davies te trouwen, dan hun liefde te ontheiligen, en te maken dat Geoffrey haar moest verachten. En hoe anders kon zij het dreigend leed van hem afweren dan door haar dood of door een huwelijk, dat in haar oogen veel verschrikkelijker was dan de dood?
Gesteld eens, dat Beatrice u niet waardig was, zoudt gij dan toch met haar willen trouwen?" Owen Davies was eigenlijk in zijn hart wel wat bang voor Elisabeth, evenals de meeste menschen, die het voorrecht hadden haar te kennen. Ook was hij zoo dom niet, of hij vermoedde wel eenigszins, dat Elisabeth iets in haar schild voerde, wat, wist hij niet. "Neen, natuurlijk niet," zeide hij.
Woord Van De Dag