United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het eerste begon: "De krachtige, kernachtige en welsprekende redevoering, door den heer Bingham, het lid voor Pilham, gehouden, zal voorzeker van evenveel uitwerking op het geheele land zijn als zij op het Lagerhuis was.

Zij is een raar meisje, die Beatrice; haar begrippen gaan mijn verstand te boven, en het was kluchtig dat zij u zoo vasthield, maar dat was zeker een beschikking van de Voorzienigheid. Tot weerziens, mijnheer Bingham," en dit zonderling exemplaar van een predikant verdween, na Geoffrey de ooren doof gepraat te hebben.

In een oogenblik was elke bizonderheid van het plan Elisabeth duidelijk, en toen kwam zij er mee voor den dag. "Ge moet niet naar mijnheer Davies gaan, vader," zeide zij, "hij is vrekkig en zou u weigeren, en dat zou u maar in een valsche positie brengen; gij moet naar mijnheer Bingham gaan. Luister: hij is nu rijk, en hij houdt veel van u en van Beatrice.

Als gij geen liefde voor haar hadt opgevat en niet gemaakt hadt dat zij die liefde beantwoordde, zou dit alles niet gebeurd zijn. Waarom zegt gij zulke verschrikkelijke dingen tegen mij, mijnheer Bingham?" "Ik had haar lief," antwoordde Geoffrey, op zachten toon, nu zijn woede voorbij was, "omdat men een meisje zooals zij was niet kon zien zonder haar lief te hebben.

"Gij zijt al te goed, mijnheer Bingham," hernam de oude predikant. "Waar zou een ander te vinden zijn, die mij £ 200 zonder securiteit zou willen leenen?" Wilt gij voor eenige dagen met mij naar Bryngelly meegaan? Het zal ons allen zoo aangenaam zijn u te zien. Doe het, mijnheer Bingham; gij ziet er uit, alsof gij wel eenige verandering noodig hadt."

"'t Is geen verontschuldiging, mijnheer Bingham," hernam Beatrice, met waardigheid; "ik behoef mijn gangen tegenover u niet te verontschuldigen." "Natuurlijk niet, Miss Granger; maar een andermaal zal het toch beleefder zijn het mij te zeggen, als gij van plan verandert, weet ge. Ik twijfel echter niet of het kasteel zal veel aantrekkelijks voor u hebben."

Toen kwam de verzekering dat Honoria zich uitstekend vermaakte, en dat de nieuwe Fransche kok "perfect" was. "Wat nooit, Miss Granger?" herhaalde hij zijn vraag, terwijl hij langzaam den brief dichtsloeg. "Dat komt er niet op aan," antwoordde zij, zich herstellende. "Wat hebt ge mij verschrikt, mijnheer Bingham! Ik dacht niet dat er iemand op het strand was."

"Het schijnt dat er een misverstand is," zeide hij, op een toon van verlichting, hoeveel moeite hij ook deed om het te verbergen. "Ik had begrepen dat het tusschen u en Owen Davies tot een engagement was gekomen. Als ik het mis heb, vraag ik u wel verschooning." "Ge hebt het totaal mis, mijnheer Bingham; ik weet niet hoe ge u dat in 't hoofd hebt gehaald, maar er is niets van aan."

Bovendien is het arme kind zeker gelukkiger nu het dood is dan wanneer het was blijven leven. 't Is voor de meesten onzer zoo heel aangenaam niet op de wereld." "Ja, mijnheer Bingham, dat weet ik, en ik zou den schok ook wel mettertijd te boven gekomen zijn, als ik daarna niet was begonnen te lezen.

Maar opzettelijk een muur op te richten tusschen onszelven en het ongeziene, en dan te klagen dat de weg versperd is dat is eenvoudig kinderachtig." "En als die muur nu al opgericht is, mijnheer Bingham?" "De meesten onzer hebben dat eenmaal gedaan," antwoordde hij, "en een weg er om heen gevonden." "En als hij zich uitstrekt van horizon tot horizon, en hooger is dan de wolken, wat dan?"