United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik heb u te vergeefs van besluit willen doen veranderen, en het mijne is even vast, als de onverbreekbare vonnissen van het noodlot." "Zoo leggen de menschen de gevolgen hunner woeste driften aan het noodlot te last!" zei Rebekka. "Maar ik vergeef u, Bois-Guilbert, schoon gij de oorzaak van mijn ontijdigen dood zijt.

"Het is maar goed dat u mij niet in München is komen bezoeken, vergeef mij, zoo u dit onhoffelijk klinkt, want waarlijk, ik zou aan uw vele, successievelijk te beantwoorden vragen ergens door een geheime deur zijn ontsnapt! Toch wil ik u nu, per brief, wel het een en ander zeggen, ook al lijkt mij een categorische antwoordenlijst op uw vragenlijst wel van meet aan uitgesloten."

"Ik heb er een jaar doorgebracht," antwoordde Aylva, "het gelukkigste en tevens het rampzaligste mijns levens: dan, vergeef mij, het voegt mij op mijnen leeftijd niet, in de tegenwoordigheid van hen, die opgeruimd en jong zijn, aan treurige herinneringen plaats te geven. Zoo gij wat gelieft aan te rijden, ben ik daartoe bereid. Het zoude weinig beleefd zijn, te laat op het lustslot te komen."

Maar als ge mij vergeeft, omdat ge goed zijt, ik vergeef niet, omdat ik slecht ben. Gij weet nog niet alles. Ik dacht bij me zelven: ik ga met hem naar Engeland, omdat ik het land wel eens zien wil; maar als hij gelukkig zal zijn, heel gelukkig, dan ga ik heen en zonder ergens op te houden, reis ik naar Lucca, om Christina te omhelzen.

»Gesteld, dat dit zoo ware, dan zijn toch in ieder geval deze geschriften mijn eigendom, en ben ik niet bereid daar afstand van te doen; ten tweede zoudt gij in Perzië te vergeefs naar een man zoeken, die in staat is het schrift van mijn vader te ontcijferen." »Vergeef mij, dat ik u weder op eenige dwalingen opmerkzaam moet maken.

"Het eenige wat ik zeggen kan, meneer, is dat ik, niet enkel om u genoegen te doen, maar ook uit eerbied voor iemand, die u zooveel welwillendheid heeft betoond, het jongmensch volgaarne vergeef wat er tusschen hem en mij is voorgevallen en bovendien al wat er waarschijnlijk nog gebeuren zal, eer we hem in het rechten spoor hebben."

"En dan uwe voorouders Prins!" riep Heenvliet uit. "Heeft men hun ooit de hun toekomende ambten onthouden? Maar Uwe Hoogheid zelf moet zich laten kennen, en een oproeping...." "Vergeef mij, mijnheer Van Heenvliet, dat ik U verzoeken moet, zulke taal niet in mijne presentie te voeren. Mijne vrienden mogen voor mij doen wat zij willen ik wil van hunne handelingen niets weten.

Buiten bij de wagentrede stond Army; hij hielp haar instijgen en nam nevens haar plaats. Weder reden zij zwijgend door den nacht naar buiten. "Army," zeide zij eensklaps en legde hare hand op zijn schouder, "ik was wel ontstemd en onvriendelijk? Vergeef het mij ik kom zoo even uit een sterfhuis " Hij nam hare hand in de zijne en keerde zich naar haar toe.

Ik ben alleen te huis en wacht op Serëscha, die uit wandelen is gegaan. Zij komen van die zijde." Maar terwijl zij trachtte kalm te schijnen, beefden haar lippen. "Vergeef mij, dat ik gekomen ben; maar ik wilde dezen dag niet verliezen zonder je gezien te hebben," ging hij in het Fransch voort. "Wat zoude ik vergeven? Ik verheug mij zoo!"

»Domkop, ellendeling, die ik ben!" riep Piet met tranen in de oogen, terwijl hij zich voor het hoofd sloeg; »ik had die snaar niet moeten aanroeren, ik had bescheidenlijk moeten wachten tot uw tijd van confidenties dáár was. Vergeef mij!" En hij bood hem de hand, die Frits nam en hartelijk drukte.