United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Daarna hoorde ik de woorden: Deze muizen kunnen niet ontkomen, want de katten zitten voor de val. Deze stem herkende ik niet; maar toch hoorde ik dat de spreker naast het luik zat, juist boven mijn hoofd. Hoort gij wel? vroeg Halef. Ze zijn er nog, nu kunt gij hen verzoeken om weg te gaan. Ik zou wel eens willen weten, hoe gij dat zult aanleggen. Dat zult gij terstond hooren.

"En ?" Hij haalde de schouders op. "Negenduizend gulden," zei hij. "Ik heb tienduizend gevraagd." Op dit oogenblik viel Li den spreker in de rede: "Maar we hebben toch de volle som meegegeven." "Dat weet ik," vervolgde Nof. "Hij noemde opzettelijk duizend gulden te weinig. Straks zult ge begrijpen waarom." "En dus?" vroeg ik. "En dus," zei Quebranto, "ben ik bereid mijn belofte te houden.

"Beter een korte dood door 't staal dan die marteldood door den honger," zeide de laatste spreker. Schaeck antwoordde niet, maar eensklaps zijn geweer schouderende, liep hij met fiere stappen en het hoofd recht houdende, het bolwerk op en neêr. "Wat scheelt hem nu?" vroegen de burgers terwijl zij hem verwonderd aanzagen.

Ik herinner mij nog dat de heele zaal opstond om mij achter den spreker te zien binnenkomen. Nu dan, Justus zou komen spreken en net was die critiek van mij verschenen. En hij schreef aan Campbell, directeur van de Koninkl. Bibliotheek, of die niet kon maken, dat ik wegbleef, want anders wou hij niet komen. Kinderachtig, ? Zoo waren de menschen toen.

»De tijd zal komen," ging de spreker voort, »dat men reizen doet naar de maan, naar de planeten, naar de sterren, zooals men tegenwoordig van Liverpool naar New-York reist, gemakkelijk, snel en veilig. De tijd zal komen, dat de oceaan der ruimte even druk doorreisd wordt als de oceaan der Aarde, onze planeet. Afstand is slechts een betrekkelijk woord. Eenmaal wordt de afstand nul."

Pieter sprak niet, maar in zijne desperate poging om den geduchten spreker eens niet te logenstraffen, en in een van die dwaze inblazingen van hoop, waaraan slechte spelers somtijds gehoor geven, dat namelijk het goed geluk voor hen zal doen wat hunne kunst niet vermag, raakte hij den acquitbal zoo fijn, dat hij hem, tegen alle etiquette aan, in den linker hoekzak "sneed".

Gij hebt...." hier werd de spreker eensklaps gestoord door een krachtig: "Doe open!" van buiten, en vrouw Barbara, die juist met het door den vreemdeling bestelde kwam aandragen, plaatste dit spoedig op de tafel, en, na een kort bescheid op de gebruikelijke vraag: "Wie is daar?" opende zij de deur, en ontwaarde iemand te paard, die, in een langen mantel gehuld, voor de herberg had stil gehouden.

Hierdoor wordt sterker de eenheid van het geheel op den voorgrond geschoven, doordat men nl. over het eerste lid als 't ware heenglijdt, en den hoorder voorbereidt op hetgeen komen moet; en dit is weer overeenkomstig den algemeenen regel, dat de spreker het tempo verhaast, als hij er zich van bewust is, dat hij nog een lange reeks van klanken moet afwerken. Hij spreekt dan "in éen adem."

Een gehuil van woede, dat in de zaal opsteeg, brak hier de rede van den spreker af. Met over elkander geslagen armen wachtte hij.... en toen de stilte weer eenigermate ingetreden was, toen hij zich althans weer kon doen verstaan, vervolgde hij: »Wanneer het uur van een moreelen vooruitgang, van eene hervorming, eene herschepping geslagen heeft, dan is het dwaasheid zich daartegen te verzetten.

Onverschillig werpt de spreker, een zoon van het verre Westen, een lange knokige figuur met een echt Yankee-gezicht, een zak met goudgeld op de toonbank, en terwijl twee kassiersbedienden het geld natellen, houdt hij hen, met de handen in de wijde zakken van zijn gestreepte broek, en een Amerikaansch deuntje neuriënd, met zijn vlugge oogen in de gaten.