United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !


Weldon op, "mag men hopen dat de bemanning van dit vaartuig opgenomen is door hen die het aangezeild hebben." "'t Is te hopen, mevrouw Weldon," antwoordde kapitein Hull, "of de equipage moet zich, na de botsing met zijn eigen sloepen gered hebben, als het aanzeilende schip althans zijn koers vervolgd heeft 'tgeen helaas! somtijds gebeurt!" "Hoe is 't mogelijk!

Ware het niet beter geweest indien hij die kinderlijke onderdanigheid en terughouding, terstond na de tehuiskomst van Parijs, had laten varen, en met gepaste vrijmoedigheid zoowel ten opzichte van Jacoba als van Eva, zijn meening blootgelegd en opheldering gevraagd had? Ook tegenover den oom had hij behooren te zijn 'tgeen hij elders is: kordaat en onafhankelijk.

Heusch, bij Siebold in de Gouden Arend." Den volgenden morgen nadat Eva zich voor 't koffiedrinken gekleed had, ontstelde ze een weinig toen ze, beneden gekomen, in den zak van haar japon nog den brief vond, dien ze den vorigen avond voor August van De Zonsberg had meegenomen. Maar immers haar lieve man zou wel begrijpen dat zij, door 'tgeen er is voorgevallen, dien brief vergeten moest.

Beckman was, zoodra hij het kind in het water had hooren ploffen, met al den spoed, dien zijn jaren toelieten, naar den vischslag geloopen, alwaar, volgens Velasco's belofte, het schuitje werkelijk lag vastgemaakt. Met kracht van riemen haastte hij zich naar de plaats waar het kind gezonken was, 'tgeen aan de andere zijde van den hoektoren en buiten zijn gezicht had plaats gehad.

Overal in het stadje waren de naalden in beweging, want de dames hadden elkaar op de repetitiën beloofd om "doodeenvoudig" te komen, 'tgeen gelijkstond met een wedstrijd om elkaar de loef af te steken door een schitterend toilet.

Wanneer hij uw wellevendheid en uw beschaving bezat...." Kartenglimp ziet Eva ongetwijfeld door zijn woorden gestreeld de oogen neerslaan en blozen, en vervolgt: "dan zou hij zich wat beter herinneren dat de man, die ertoe meewerkt om hem van eenvoudig gepensioneerd kapitein tot den gravenstand te brengen 'tgeen zonder mijne relaties zeker nooit gelukken zou dat die man tot nu toe in rang nog altijd zijn meerdere is.

Zijn donkere oogen strak op Van Hake richtend, staart hij hem eenige seconden stilzwijgend aan, als zoekt hij naar een gepasten vorm voor 'tgeen hij spreken wil, en zegt dan met vaste stem: "Je hebt het vertrouwen van.... je patroon, menheer Van Hake, dáárom geef ik je in antwoord op zijn brief een mondelinge boodschap.

De kapitein, die zich steeds vrijer tegenover zijn vrouw gevoelt wanneer er heeren in 't gezelschap zijn, en zich nu vooral onder den machtigen indruk dat eens in deze zelfde kamer een Oranje heeft gezeten zonderling sterk en in zijn kracht gevoelt, de kapitein herneemt terwijl hij zijn schoonzoon een sigaar presenteert 'tgeen zijn vrouw de verkeerde wereld en bespottelijk vindt: "Ik spreek het niet tegen Helmond, de man is almachtig gedienstig; maar in dienst kenden ze geen dienst zonder commando."

Ja maar! er kon iets anders zijn. Er kon iets anders leven in Coba's boezem! En, 'tgeen mevrouw niet heeft uitgesproken, dat heeft Van Barneveld toch aanstonds moeten raden; Hoe, wat! zou zoo iets mogelijk wezen....!? En zuster Hermine heeft nogmaals zeer sterk, zoowel haar schouders als wenkbrauwen naar boven getrokken. En, zij zou er zekerheid van hebben, dat beloofde ze vast.

J. Van Hake, den schranderen Aesculaap," zult lezen, lees er dan bij 'tgeen Thomas zelf er onder graveerde: "Van zijn weduwe en zoon aan Dr. A. Helmond, den edelen menschenvriend." "Maar mevrouw! die prachtige inktkoker! die herinnering aan uw waardigen echtgenoot! het stuk dat ge vol weemoed wel eens uw afgodsbeeld hebt genoemd; zou ik....?"