United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !


De jongeling keerde terug bij zijn moeder en zij raadde hem aan te doen, zooals het meisje hem had voorgeschreven. Hij begaf zich dus naar den koning en vroeg om de dingen, die hij noodig had voor zijn onderneming, en weer gaf de koning hem alles, waarom hij vroeg. Op zijn reis ging het juist, zooals het meisje voorspeld had en hij slaagde er in de prinses in triomf thuis te brengen.

Mijn Zuster, waarschijnlijk om mij uit de verlegenheid te redden, zei met een gemaakten lach: "'t Zal een prinses zijn, die incognito reist; en prinsessen worden nooit anders als bij haar voornamen genoemd."

Je hebt het nooit geprobeerd, kindlief, maar je moet mooi kunnen vertellen, en nu ik niet kan gaan, moet jij den prins redden." "Ik wil het graag probeeren, als 't niet anders kan," zuchtte de prinses, "maar ik ben bang..." "Niet bang wezen, liefje, met moed op reis gaan; wie weet, hoe heerlijk de terugkomst is."

Ravenski was met al deze inlichtingen zeer ingenomen, maar vooral deed het hem genoegen dezen avond van Melchior te vernemen, dat hun vermoeden, als zou het Charter van Czernovië wel degelijk verdwenen zijn, zekerheid geworden was. Ravenski had dus de Prinses niet op ijdele gronden met de openbaarmaking van dat geheim bedreigd.

We hebben bij het zoeken naar steenen voor het paleis van hare Koninklijke Hoogheid prinses Orélata een klomp goud gevonden die we voor het paleis hebben laten brengen." De koning, zooals wijze menschen ook doen, antwoordde niet dadelijk, omdat het dan net leek of hij diep nadacht.

Van 2-6 September had in de gevangenissen de Abdy, la Force enz. een ware slachting plaats onder "alle vijanden des vaderlands" hoofdzakelijk edelen en geestelijken. Rede en menschelijkheid waren verdwenen; het lijk van Prinses de Lamballe, een vriendin van Marie Antoinette, werd geschonden en met haar hoofd op een piek liep men voor de Temple op en neer!

Don Quichot vroeg namelijk naar zijne aangebedene Dulcinea van Toboso, en Sancho had het gesprek veel liever op de prinses van Micomicon gebracht, om in zijn heer den wensch op te wekken, om die schoone dame te huwen, en zichzelf op die wijze het vurig begeerde stadhouderschap te verzekeren.

Dan mocht ik bij U logeeren....." "Weet je wat," zei de fee, "blijf eene poos bij mij. Voor drie vertellingen zoo ver te reizen is toch ook wel wat erg." "O, Vadertje," smeekte de prinses, "als dat eens mocht!" "Het mag," zei de vader. "Over zes weken zal ik je terug komen halen. Is dat goed?" "Heerlijk!" riep de prinses, "o, wat heb ik toch een lieven vader!"

»Ah ça! de Russische prinses! dat's niets dan eene mythe door de dagbladen verdicht, om mij op hunne wijze interessant te maken," sprak hij, in zijne vaart gestuit en daardoor met zeker misnoegen, »als d

De looper en de prinses kregen nu ieder een kruik en ze begonnen te gelijkertijd te loopen; maar in een oogenblik, toen de prinses nog pas een heel klein eindje weg was, kon de looper al niet meer zien waar de toeschouwers stonden, het was of de wind voorbij suisde. Hij was in heel korten tijd bij de bron, schepte de kruik vol water, en keerde weer om.