United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Deze korte namen drukken in der daad eenen byzonderen stempel op de geslachtsnamen van dit gewest. Zie hier eenigen uit dat groote getal namen, als voor de hand opgenomen: Nan, Rem, Kos, enz. Meestal zijn deze namen te verklaren als zeer versletene formen van oud-friesche mansvóórnamen, die in 't eigenlike Friesland nog in vollere formen voorkomen, en nog in dageliksch gebruik zijn.

Deine-Meu had meer gevuul dan de minsen wiesten, went ze zei dat die kerl zoo niet mocht blieve liggen, 't was toch 'en mins, en de jongens.... zie ... ze mosten 'm dan moar meebrengen, en achter de dêl in 't lêge geitenhok op 'en klamp strooi loate uutsloapen, dan kos ie mergen weer afmarsieren.

Hij Teunis kos de tabakkerij krek zoo goed as Dons denken dorst, en "kort en wel" zei Teunis, nadat hij ruim een half uur in 't honderd had gesproken: "a'j nou mien uutzet, de spullen oan 't lief mein ik en dan de passoasie wilt betoalen, dan ku'j 'm houwen; moar, 'k zie verdrêjd a'j 'm anders 'en dag langer in huus hebt."

"Zeit die commissaris van pelisie da'lijk al op 't bereau: Hoe je d'r toe kenne komme, want je heb God na de ooge gespot?" "De Natuur, bedoel je," verbeter ik 'm subiet, as atheïst zijnde; "en wie sta, ziet toe dat ie niet en valt ... Maar die vrouw het 't van de eerste nacht af gewete, dat haar doofstomme man alevel kos spreke!" Dat loog 'k netuurlijk.

Peter is tot nog toe, wat de afkomst van Marie aangaat, geen haar wijzer geworden dan al de dorpelingen van G., want, toen hij 't laatst Teunis, den kastelein uit de Roskam, sprak, wist hij hem op zijne vragen niets anders te antwoorden, dan: "Joa jong, a'k dát te wêten kos kommen, dan zou 'k van schik gleuf 't vrij de erste Zundag de beste, 'en gulden ien 't karkezekske doen."

Wessels bleef krukkerig en strumpelig, en zat, wanneer hij niet te bed lag, uren lang in den leunstoel voor de huisdeur, en dacht.... oan allerlei, moar 't meist oan Frerik: dat de jong d'r nog niet weer was, moar toch ielken dag kos thuis kommen, en hoe hum dat heelegoar zou opfleuren.

Paul, die te vergeefs op de vraag: of die doar wegree ook sloan kos, een antwoord wachtte, streek zich over den zwarten krullebol, en wilde eindelijk weer iets zeggen, toen 't meisje, zeker aan 't schoolgaan denkende, blijkbaar verlegen en met neergeslagen oogjes vroeg: "Blief ie bij Deine-Meu, en goa'j dan ook school?"

Van 't school tot aan Reinderts was 't niks, went dan goeng ze met Gijs en Mieneke mee; moar verder.... En Geurt de bouwknecht, zuumde zoo dukkels um 'r tegen te goan. Bang was ze wel niet, moar, 't vonder bij den appelen-bongerd was zoo smal, en de leuning was zóó hoog, dat ze er hoast niet bij kos kommen.

En Kees dan.....? Da's ook woar ... Kees was altied present um 'r af te hoalen, went meezingen dat kos ie natuurlik niet. Kees was 'r, moar um heur nou is te zeggen dat ze goed had gezongen: um 'r 'en bluumke of pluumke te geven, dat kos ie natuurlik toch ook niet. Santje en Kees zijn in 't dorp gekomen, en de bakker-kruidenier heeft haar mand gevuld zes pleskes het ie toegegeven.

"Neen, neen, neen!" riep de kleine angstig, terwijl Paul, haar om het teedere lijfje vattende, haar werkelijk van den grond lichtte, en al zijne krachten inspande om het meisje een eindwegs over de deel te dragen: "Neen, neen," riep ze alweer; maar weldra ging de vrees over, en toen Paul haar eindelijk op den grond zette, vraagde zij: of hij ook, zooas Geurt, haar op den rug kos droagen?