United States or Mayotte ? Vote for the TOP Country of the Week !
In Siberië hooren robben thuis; niets natuurlijker dus dan dat wij ons als robben toetakelen. Als robben met brillen op! kwam Sander vertellen en deze bijvoeging droeg de hooge goedkeuring van zijnen vader weg. Twee dagen vertoefde de karavaan te Noulato en dit was voldoende om het trouwe span paarden te doen uitrusten. Zij hadden haast om te Port-Clarence te komen.
Ik ben altijd godsdienstig van aard geweest, juist vanwege het naar binnen gekeerde leven, hoewel ik thuis van godsdienstig leven weinig gewaar ben geworden. Als ik 's Zondags, toen ik dertien
Anders heeft Dolly niets aan haar man. Gij kunt dan overmorgen gaan." De eigenlijke zin dezer woorden werd zoo door Lewin verklaard: "scheid mij niet zoo spoedig van hem. Of gij heengaat, is mij onverschillig, maar gun mij morgen nog het gezelschap van dezen bekoorlijken jongen man. Zoo ge wilt, kunnen wij ook morgen nog thuis blijven!" antwoordde Lewin met gemaakte beleefdheid.
Van ouders, die zoo leelijk met hun kinderen handelen, verwacht ik nooit veel goeds. Luigi weet evenwel niet beter, of ze zijn beiden gestorven, en dit is maar goed ook; want het moet voor een kind al heel treurig zijn, als hij zijn ouders niet thuis, maar in de gevangenis heeft wonen.
NORA. Morgen ga ik naar huis ... ik bedoel mijn oude thuis. Daar zal het mij het gemakkelijkst vallen het een of ander te beginnen. HELMER. O, jij verblind, onervaren schepsel! NORA. Ik moet zien ervaring op te doen, Torwald. HELMER. Je huis, je man en kinderen verlaten! En denk je er heelemaal niet aan wat de menschen daarvan zullen zeggen? NORA. Daar kan ik mij niet aan storen.
Vader en moeder Huiskamp hadden, volgens vaste gewoonte, den ochtenddienst in de kerk bijgewoond. Ze waren, ook volgens vaste gewoonte, zeer gesticht thuis gekomen. Zóó "getrouw" als vanmorgen had moeder het nog nooit gehoord! En vader antwoordde: "Dat zeg je naar waarheid!" Die nabetrachting was bijna ook vaste gewoonte geworden.
En ze had zooveel "wasschen" thuis te brengen. En ik moest je zeggen... als je wakker was... want, zei ze, je sliep... De stumpert richtte zich aan de tafel op, en trachtte te zien wat daarop lag. ...als je niet sliep, moest ik je zeggen dat er... op de tafel in 't voorhuis... dat is hier, weetje? Ja, ja, dat is hier!
Het meisje had eenige weken tevoren haar thuis heimelijk verlaten; haar vader had alle steden en dorpen in de buurt afgeloopen om haar te zoeken; in den nacht, nadat hij thuis was gekomen, overtuigd dat zij om haar en zijn schande te bedekken, den dood had gezocht, brak zijn oude hart.« Hier volgde een korte stilte, tot Mr. Brownlow den draad van het verhaal weer opvatte.
Eens kwam Giannello Strignario, de jonkman, toen de man er op uit was gegaan in huis en bleef met Peronella samen. Na eenigen tijd kwam de man, hoewel hij gewoonlijk den heelen dag niet thuis kwam, terug.
Zij stond op, doch bleef met de hand aan den deurknop even staan en zeide: "Geef me alleen antwoord op één vraag: was er niet een tijd, lang geleden, dat zij thuis had moeten komen om te kunnen herstellen?" Zij zag, dat hij met antwoorden aarzelde.
Woord Van De Dag