United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Meneer De Witt!" ging baron Van Berenvelt voort. »Het is al vrij lang geleden, dat u zich de moeite getroostte mij eene visite te maken, om me den brief van professor Van Dam te overhandigen. Aanstaanden Donderdagavond verwacht ik eenige vrienden. Zal ik dan het genoegen hebben u bij mij te zien?" André stamelt verrast een toestemmend antwoord, en haast zich afscheid te nemen.
"Zoolang mijn arm een zwaard kan voeren, zal haar geen leed genaken." "Ik wist, dat ge dit zeggen zoudt, en had geen ander antwoord verwacht. Heb dank voor die woorden. Doch daar hoor ik haar aankomen. Laat ons nu eene wijle alleen." De jonker vertrok en Bertha kwam binnen. Ook zij was gekleed om uit te gaan; zij wilde haar echtgenoot een eindweegs vergezellen.
Op ernstige wijze sprak hij het scheepsvolk toe, bracht in herinnering, hoezeer God hen beschermd had, en verzekerde hun, dat zij naar zijn oordeel nu ongetwijfeld het land naderden, dat hij verwacht had te zullen vinden. Ja, hij geloofde, dat zij nog dienzelfden nacht aan land zouden komen.
En zij bracht haar hand aan haar voorhoofd, en zag hem weder aan, zooals men een uit het graf verrezene zou aanstaren. "Hadt ge mij niet verwacht?" vroeg Geoffrey. "U verwacht? Neen. Niet meer dan ik verwacht zou hebben " Eensklaps zweeg zij. "Dat is zonderling," hernam hij. "Wist gij dan niet dat uw vader mij hier zou noodigen? Ik ben met hem uit Londen teruggekomen."
Met hunne helderkleurige gewaden, groote sporen die tegen de hielen rinkelen, en hunne als dolken in den gordel gestoken messen, zien zij er uit als lieden geheel verschillend van wat volgens hun naam Gauchos, of eenvoudige landlieden, verwacht zou mogen worden.
James Gazette, als ge 't lezen wilt." "Goede Hemel, Geoffrey! Hoe kunt ge verwachten dat ik al dat gezeur zal lezen terwijl ik mij kleed?" "Dat verwacht ik ook niet van u, Honoria, alleen, zooals ik zeg, heb ik de zaak gewonnen en nu zal ik werk in overvloed krijgen." "Zoo? Dat hoor ik met genoegen. Misschien kunnen we dan wel van die nare eerste verdieping afgaan. Zie je wel, Anne!
"Mannen van Weert!" zeide hij, "ge zult 't me niet euvel duiden, wanneer ik verklaar, dat ik meer van u had verwacht! Leer van mij, dat iedereen wel zeggen kan: 'Ik heb moed. Maar moed, burgers van Weert, is moed, dien men toont." Dit waren allen met hem eens, en de schout ging voort.
Maar in haar jeugddroomen had ze een man verwacht tot wien ze zou opzien als tot een halfgod..., en een plotselinge kwelling was haar telkens het bewustzijn van geestelijk boven Louis te staan. Zij drong dat op zij, wilde het niet.... Maar 't kwam terug, verraderlijk, langs ongekende wegen van haar ziel.
Dof rommelde de trom. "Nu zal 't ze duidelijk zijn," grijnsde de Duivel. "Ik heb er vannacht een gesnapt, die stond net als een paard te slapen. Hij kan er in den Hemel of hel over nadenken." De officieren zwegen steeds. Wie durfde een woord te spreken? De Duivel zag hen aan en gromde: "Ik ben blij, dat ge 't mij eens zijt, en, versta me wel, ik verwacht van u hetzelfde.
Door vrouw Keetje's invloed heerschte er dan ook in het gezin van den kunstenmaker meer orde en een fatsoenlijker toon, dan men oppervlakkig zou verwacht hebben.
Woord Van De Dag