United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het onderhoud, dat plaats had, was slechts van korten duur en ziehier de vragen, die hem gesteld werden: "Gij zijt Silas Toronthal, voorheen te Triëst en laatstelijk te Ragusa woonachtig, niet waar?" "Op die vraag heb ik niet te antwoorden. Zij die mij gevangen hebben, moeten weten wie ik ben, dunkt mij." "Dat weten zij. Wees daaromtrent onbekommerd, heer Toronthal!

Maar ik ben maar een geringe burgerman en bezit er, God helpe mij, niet de ware gave voor, en daarom dacht ik, omdat dominee Manders nu toch juist hier is. DOM. MANDERS. Ja, zie je, Engstrand, ik moet je eerst eens een vraag doen. Ben je wel in de ware stemming voor zulk een bijeenkomst? Voel je je geweten wel vrij en zuiver?

't Wordt mij zoo schrikkelijk benauwd..! 't Wordt mij zoo schrikkelijk benauwd! 'k Heb uren lang mijn pen bekauwd en 'k weet u niets te zeggen... Mijn hooge militaire kraag was nooit zóó nauw als juist vandaag nu 'k frissche lucht en ruimte vraag... Hetgeen ik in mijn ziele draag, kan 'k niet in woorden leggen...

Eene vraag bleef hierna slechts onbeslist tusschen hen; eene moeilijkheid viel nog slechts te overwinnen. Zij waren tezamengebracht door wederzijdsche genegenheid, met de hartelijkste goedkeuring hunner waarachtige vrienden; hunne innig vertrouwde bekendheid met elkander scheen hun geluk te waarborgen, en zij verlangden nu alleen het noodige om van te leven.

Maar ik roep ze, houd ze vast met mijn vragende oogen, schuif het raam op, en geef ieder een sinaasappel, ieder een heelen. Ze nemen hem aan, krijgen een hoogroode kleur, prevelen: dank u, en gaan weg, zonder dat ik het vraag. Een eind verder blijven ze staan, bekijken met blijde gezichten héérlijke gezichten den sinaasappel, wijzen mekaar de heerlijkheden, en trekken dan langzaam af.

Vraag je meester of je ons mag komen zien, in het Pompeïus-theater, over twee dagen! En applaudisseer ons dan! Dat zullen we doen, hoor.... Wil je vast snoepen?.... Neen, neen! kreet Cecilianus wanhopig, toen een schotel hem toe gestoken werd. We mogen niet eten als we spelen moeten, lichtte Cecilius in en trok zijn broêrtje weg van de verleiding. De jongens dwaalden langs het strand.

Niet, dat haar "de laffe vleierij van zulk een oud man" in 't geringste aangenaam was; neen, maar 't heeft den blik van den generaal te sterker doen spreken, den blik die niet op haar rusten kon, zonder dat men de vraag er op las: Wat zou in 'shemelsnaam zulk een toilet wel gekost hebben!

Boer Lauwe zelf, als naaste buurman, stelde aan moeder van Dalen de sacramenteele vraag: "Bezinne, es 't mee ouën dank dat 't lijk uit den huize goat!" en toen moeder snikkend ja geknikt had, werd de kist heel zacht, met nauwelijks hoorbaar geschuifel van voeten, door vier mannen naar buiten gebracht.

Wordt het niet eindelijk tijd te overleggen wat God wil, dat gij doen zult met zijn goede gaven uw groot fortuin, dat nog steeds toeneemt? Al wat ik bezit heb ik bestemd voor den dienst van den gever; niet slechts een gedeelte, maar alles. De vraag is alleen nog: Hoe kan ik mijn geld het best dienstbaar maken voor zijne zaak? Geef gij mij daarop het antwoord.

JULIA. Doe hem, hebt gij mij lief, zulk onrecht niet, Van aan zijn trouw te twijf'len; wenscht gij, dat Ik u genegen ben, wees hem genegen; En ga nu mede, daadlijk, naar mijn kamer, Om op te teek'nen, wat ik voor mijn reis, Mijn reize van verlangst, behoeven zal. 'k Vertrouw u in mijn afzijn alles toe, Mijn huis en goed, mijn land, mijn goeden naam; Maar vraag in ruil: bespoedig mijn vertrek.