United States or British Indian Ocean Territory ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu weet ik het en nu zijn de diamanten voor mij." Voorzichtig keek hij, alvorens de lawang te verlaten door een spleet. Er was geen onraad en de deur openend stapte hij zoo vlug mogelijk naar buiten. Reeds den volgenden dag kwam Senawa aan Kees mededeelen, dat hij een gids en een drager had gevonden, die bereid waren hem van dienst te zijn.

»Zult ge moeke goed gehoorzaam zijn?" vraagde hij met een week gemoed. »Ja pa," riepen ze in koor. »En wanneer komt ge terug?" vraagde Hendrik, doch deze onschuldige vraag sneed hem door de ziel was het zeker dat zij ooit hun vader terug zagen? »En wat brengt gij ons mee uit den oorlog?" vraagde Kees. »Voor mij een geweer van de Roodbaatjes!" riep Alexander.

Onderweg heb ik zooveel mogelijk onze lieden gewaarschuwd." Kees drong naar voren en vroeg: »Hebt ge ook kunnen zien, hoeveel Sibaoe's er ongeveer waren?" »Mij docht zoowat honderd, heer. Misschien wel meer, maar zeker niet minder." »En waren er velen met geweren bewapend?" »Ja, heer, de meesten hadden geweren." Kees vroeg niet meer en verwijderde zich.

Zeer voorzichtig, verborgen door het bosch, trachtte men deze woning te naderen Nu zag men een klein dorp op een open, vrij hoogen heuvel. »We kunnen dit huis niet naderen zonder ontdekt te worden," zei Kees. »Neen, heer! We moeten ons in het bosch verschuilen tot den nanacht en dan het huis omsingelen." Weldra was de geheele bala in het struikgewas verdwenen.

»Je bent nog een echte heiden, Marti," lachte Kees. »Neen, heer, dat ben ik niet meer. Als ik nog een echte heiden was, dan zou ik zeker niet zijn meegegaan. Daarvoor waren de voorteekens veel te slecht. Toch geloof ik vast en zeker, dat deze onderneming zal mislukken." »Kom, Marti, wees nu niet zoo dom!

»En tòch moet er in 't Noorden een weg zijn; anders is het onmogelijk, dat de Sibaoe's daar langs komen," zei Kees gemelijk. »Er is geen weg, heer," zei de oude Dajak. »Ik zelf ben daar wel geweest om te jagen; maar overal stuit men op ontoegankelijke bergwanden." »En de toegangsweg naar het Oosten?" vroeg Kees gejaagd.

Nu zouden de moeilijkheden pas beginnen. »Petinggi Datoek heeft niets te veel gezegd van de steilten en afgronden in deze rotsenwereld," dacht Kees. Weinig vermoedde hij, dat hij zóó spoedig met de allerergste gevaren kennis zou maken. »Dat ziet er niet mooi uit, Marti!" zeide hij, terwijl hij zijn helper op de kale rotswanden wees. »Neen, heer, het is onmogelijk dáár het gebergte te bestijgen.

Toen verwijderde Petinggi zich weer. Nu kwam Kees naar Marti toe en zei: »Het heeft moeite gekost, maar hij zal nu de mannen bijeenroepen voor een vergadering, om de zaak te bespreken. Ik vertrouw, dat ik de groote meerderheid op mijn hand krijg. Ga maar mee, dan kun je alles hooren." »Goed, heer!" zei Marti onderworpen.

»Ja heer," zuchtte de Sibaoe. »Misschien heeft die man uit Metoedjoe het geheim aan den Maleier verteld," vooronderstelde Kees. »Neen, heer, dat zou geen enkele Sibaoe doen." »Ook niet voor geld? voor véél geld?" »Misschien, heer," zei de man zacht. Enkele Dajaks kwamen aangeloopen. »We hebben sporen gevonden, heer!" »Wat dan?" vroeg Kees opspringend.

Ofschoon in dien tijd het gouvernement zich nog niet veel met de zaken van het binnenland bemoeide, wist Kees toch wel, dat de Dajaks hem misschien zouden ontzien, als ze in hem een dienaar van de »Kompenie" zagen. »Wat wil de Kompenie hier dan?" vroegen de Dajaks nog steeds wantrouwig. Kees achtte het niet raadzaam, iets van zijn eigenlijk plan te laten blijken.