United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Het jacht Ouwerkerck is ontrent Maccau van 5 galliotten, daerop toegemaeckt, besprongen; het hadde boven los cruijt gestroeijt dat als sij geentert wierden in den brant werden gesteecken, daerdoor de galliotten met verlies van veel volck mosten afleggen doch den brant gedaen zijnde ende haer zelven wat gerepareert hebbende, sijn alle gelijck hem aen boort gecomen ende soo veel volcx overgesmeeten dat sij 't selve verovert souden hebben ende alsoo Sr Ketting met haer van't quartier sprack dat alreede gegeven was, is van een Portugees doorsteecken; het ander volck dit siende, sij weder om laege gesprongen en hebben het cruijt in brant gesteecken soo datter seer veel Portugijsen sijn gebleven ende evenwel noch tusschen 20-30 duijtschen in Maccau gevangen gebracht.

"Kom an!" hernam hij, "da's etzelfde; de dames zijn onze beste klanten voor de blommen; maar as we 't van de blommen hebben mosten! "Maar waar drommel moet je 't anders van hebben?" "Wel, van de bollen," zei Barend; "de blommen beteekenen nies. Dat is armoed.

In Februarij cregen eenen nieuwen gouverneur, maer niet als den voorgaende, stelde ons dickwils aanden arbeijt; den ouden die ons vrij branthout gegeven hadde, namt ons ten eersten af , mosten 't selver soo heen als weer wel drie mijl over 't geberchte halen, twelc seer droevigh viel, dog wierden daer haest van verlost alsoo in September aan een hartvancq quam te overlijden, waer over wij en sijn eijgen volcq om sijn straffe regeringe seer blijde waren.

Zijn er dan niet altijd armelui geweest zoo as ik, die an de Diakenie kwammen, en van de Diakenie mosten eten en drinken, en bed en leger hebben, en begraven worden? Maar ik wou begraven worden van mijn, eigen, geld, en ik wou zeker weten dat ik van mijn, eigen, geld begraven zou worden; en dat was mijn grootste troost; en daarom droeg ik et vlak op me hart.

Deine-Meu had meer gevuul dan de minsen wiesten, went ze zei dat die kerl zoo niet mocht blieve liggen, 't was toch 'en mins, en de jongens.... zie ... ze mosten 'm dan moar meebrengen, en achter de dêl in 't lêge geitenhok op 'en klamp strooi loate uutsloapen, dan kos ie mergen weer afmarsieren.

Int laetste van Februarij bequam den gouverneur ordre om ons in drie andere steden te verdeelen, te weten in Saijsingh 12: Sunischien 5: Namman 5 man, sijnde doen nog 22 sterck; over dit verdeelen waren wij ten hooghsten bedroeft, door aldaer van huijsen, huijsraet ende thuijntjes op die lants wijse redelijck versien waren, 't selve met groote moeijten gecregen ende nu verlaten mosten, in een nieuwe stadt comende om d'duijre tijt daer niet licht weder aen te comen soude sijn, dog is dese droeffheijt voorder terecht gecomen tot groote blijschap verandert.

't Was drooch maer windich weder; wij waren de scheepen wel een marsseyl te cloeck behalven de Fortuijn die hart seylde. 31 ditto hadden onse stierman des nachts hoochte van 16 gra., 10 minuten, waermede de caep opt lijf mosten loopen, maer soo wij sulcx metten dageraet niet vernamen bevonden dat ons de stroom om de West hadde geset, waerom ons cours om de wal te naecken Oost aen setten.

Den 6en do smorgens waren dicht bij een van de eerste Japanse eijlanden, behielden denselven wint ende voortgancq, savonts waren, soo ons daer nae vande Japanders gewesen is, dicht bij Firando ende alsoo niemant van ons meer in Japan hadde geweest, die cust ons onbekent was, ende vande Cooreejers niet te degen onderrecht waren, seggende dat wij geen eijlanden aen stuerboort mosten laten leggen om in Nangasackij te comen, leijdent over om boven een eijland, dat eerst seer cleijn geleeck, te comen; raeckten dien nacht bewesten 't landt.

"Ze mosten zich schamen!" oordeelt de oudere dienstbode, maar voegt er ook bij: "nou dat doen ze ook niet zuinig; toen domenie kwam van morgen, toen was ze met neefje gevlogen, nog eer dat dominie 'en voet binnen de koamer had." "Ze waere bang dat wellaui 'oore zouwe dat haij ze neef en nicht noemt, maer 'k 'ep 't tweemael 'ehoord; en dat zaeit ie zoo gek, , nêf zaeit ie," lacht het meisje.

De jonge heeren bleven goechelen, maar eensklaps stoven ze uit-een, want een deftig heer trad de vestibule in, en vernam op de vraag: "Wat is hier te doen?" van Gerrit: Dat ie kort en goed lozies wou hebben; dat ie niet wist wat of de jonkers mosten; dat ie met zien zeun kwam karmis houwen; dat ie niet van meines was om deur die jonkers verdingsierd te worden, en dat ie nog éns vroeg of 't kos of niet.