United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het Sijsje is argeloos en gemeenzaam, gezellig, vreesachtig, vreedzaam en tot op zekere hoogte lichtzinnig; het bekommert zich althans weldra niet meer om het verlies van zijn vrijheid. Als kamervogel is het zeer aan te bevelen.
Ik verloor hem in den eersten choleratijd of eigenlijk offerde hij zijn leven voor mij op; want ik werd ziek, bijna doodziek, en toen de blinde angst iedereen de vlucht deed nemen, werkte Scipio voor mij met reuzenkrachten en hield hij mij inderdaad in het leven. Maar, arme kerel! hij werd terstond daarop aangetast en hij was niet te redden. Ik heb nooit iemands verlies zwaarder gevoeld."
Het geheele land betreurde dit verlies als eene zware ramp, en huldigde zijne deugden en verdiensten door uitbundige lofspraken. »Men had hem nooit genoeg geacht bij zijn leven, en kon hem niet genoeg beschreijen bij zijn dood.
Dat ze in dien afgrond waren gestort, was zeker, en dat ze allen verpletterd waren, scheen, treurig genoeg, ook buiten twijfel. Veel droevige gedachten gingen door den geest van de beide mannen, toen ze op hun schreden teruggingen naar de tent. Het verlies van de zes honden was een zware slag in hun tegenwoordige omstandigheden, meer dan twee duizend mijlen verwijderd van hun schip.
Nu voelde ik opnieuw en met verdubbelde levendigheid mijn leedwezen over het offer dat ik had moeten brengen; want na zooveel tijdsverloop moest ik de hoop opgeven dat horloge terug te krijgen. »Onder alle slingeringen, lotswisselingen en reizen had ik ja wel veelmalen om mijn verlies gedacht, maar ik had wel wat anders te doen dan een toertje naar Holland om het terug te vragen.
"Lach, verdomme, lach!" zoo gaf hij de houding aan die zij hadden aan te nemen. Maoeki werd het ruimst bedeeld met den handschoen. Er ging geen dag voorbij zonder een streeling met het instrument. Er waren tijden dat het verlies van zooveel opperhuid hem 's nachts uit den slaap hield, en dikwijls werd de half-genezen oppervlakte op nieuw rauw geschuurd door den grappigen mijnheer Bunster.
Mohammed was haast waanzinnig van smart bij het verlies van zijne dochters. Maar hij nam eenigszins noodeloos zijne maatregelen, om zijn laatste dochter beter te bewaken.
"Bij Pieters op de Oude-Zijds-Voorburgwal." "Ja-ja-ja." "Weet je 't nummer nou goed?" "Nee!... Daar heb-ie 't al... 463." "Dat zei 'k ommers." "Kan de flesch niet omvallen?" "Die staat tusschen de krentenbroodjes." "Wees nou voorzichtig met uitstappen." "Ja-ja-ja." "Verlies je retourkaartje niet." "Nee, lieve mensch." "Nou, ajuus tante... Pas op voor 't portier. Hou je rokken wat binnen."
Terwijl hij de grootste hoop tot het herwinnen van zijn geld gevoelde, zag hij dat de Breton de teerlingen heimlijk aan de mond bracht, en dezelve aan een zijde nat maakte. Innige gramschap en wraakzucht kleurden zijn wangen met hevig rood, nu hij bemerkte dat valse listen de oorzaak zijns verlies waren.
Hunne ongeletterdheid was echter niet de eenige reden voor het verlies van hunne taal, want ofschoon zij in militaire bekwaamheden uitblonken boven hunne tegenstanders, waren zij in getal verreweg de mindere.
Woord Van De Dag