United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat was me een mooi gezicht! Twee huilende kwajongens en een schaftbak met gort en spek er naast. "Mag ik ook weten wat hier te doen is, meester Barend?" vroeg de kommandant.
Barend, Joopie, Kees en Gerrit, strekken hun vermoeide lijf naast het mijne in de kribben, en des morgens port mijn ribben, een sergeant, dien 'k niet beschrijf. Gerrit, Joopie, Kees en Barend, 'k had nog nooit van u gehoord, doch reeds kennen we elkaars vreugden, zorgen, droefenis en deugden, sokken, ondergoed en boord.
Men maakt niet gaarne een mal figuur. Enfin, Barend was een fluitist, en een "resitateur," zooals hij 't noemde, zoogoed als de beste rederijker. 't Schip van Klaassens kon hij verschrikkelijk doen krakken, en terwijl zijn hoofd een brandende lont scheen, in de lucht doen bersten dat men er koud van werd waarbij de beide handen dan aantoonden dat de lucht boven het hoofd was. Dichten?
Ook lange Jan en smalle Barend, twee mijner vrienden, waren inmiddels nader getreden en spanden zich in, leunend tegen het bed, om uit hunne herinnering alle koorts-gevallen met doodelijken afloop op te roepen, waarvan zij persoonlijk getuige geweest waren.
"Hij wou de knop grijpen," ging hij bedaarder voort, "maar het ging niet. Drie dagen daarna was ie 'n lijk. Maar was 't niet om dien boer," zei hij, andermaal stampvoetende, "hij zou der makkelijk nog kennen wezen." De heer Kegge had de tranen in de oogen. Hij tastte in zijn beurs. "Daar Barend," zeide hij; "wat er meer is dan een spiergulden is voor jou.
Betsy, die bij 't woord "boterhammetje," iets zuurs in 't gezicht had gekregen misschien omdat haar voet de pantoffel niet vinden kon, die ze in Noorwegen verloren had ze trok bij het: "Nietwaar, Betsy?" een gastvrij gelaat, en sprak van een hoofdkaasje en 'en stukje rookvleesch, terwijl Suze heel zacht, alleen voor mama en Barend verstaanbaar, iets van "de ossetong" fluisterde, 't geen den laatste de kramp in de vingers veroorzaakte, dewijl Suus aan tafel, toen hij van de tong sprak, gezegd had: "'t Is altijd geen vetpot."
"Kruidje roer me niet," antwoordde Barend. "Dankje hartelijk!" hernam Kegge, zich waarschijnlijk herinnerende dat hij "zoo'n dingsigheidje" al had.
Suze, zoo onverwacht door Barend aangesproken, en, in presentie van dien jongen burgemeester tot spelen uitgenoodigd 't geen ze voor hem in 't geheel niet durfde kreeg ook een kleur en zei: "Wel neen Flitz," en had er gaarne bijgevoegd: We zitten zoo prettig! De heer des huizes bespeurde nu eerst dat Flitz zijn rug te zien had, en wendde zich links, met een: "Pardon vriendje."
Een paar dagen later liepen meester Barend en ik eens langs den Nieuwendijk te wandelen toen er een metselaar op ons afkwam. "Meester Barend," zei hij, "ik bedank u wel voor het redden van mijn jongen, hoor! Hij was er bijna geweest!" "Ja," antwoordde Barend, "hij zal nu vooreerst wel geen scheepjes meer laten varen; hij zal er wel schrik van gezet hebben!" "Schrik van gezet hebben?
Hier raakte de oude Barend zijn stem, die al zwakker en afgebrokener geworden was, geheel kwijt, en stikte in zijn tranen. Met de linkerhand greep hij zich bij 't achterhoofd en trok zich bij de dunne haren. "Kijk!" zei de oude man, met den voet stampende, en met even veel smart en verontwaardiging als of zijn vader gisteren gestorven was, "kijk! as ik an dien boer denk!..."
Woord Van De Dag