United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


George schreef een goede hand en wist van het Fransch en Engelsch zooveel, dat hij deze beide talen, zonder grove fouten te maken, lezen, spreken en schrijven kon. Deze kennis kwam hem nu uitmuntend te pas. Hij hield boek en meester Barend zorgde, dat het volk op de werf zijn plicht deed.

Barend kwam op hetzelfde oogenblik met Tom aan wal, als ik met het scheepje, maar ik zou liever het scheepje dan Tom geweest zijn; want die kreeg van Barend een ongemakkelijk pak voor de natte broek. Dat deed hij nu niet om den armen jongen te straffen, maar alleen om den schrik er uit te slaan. Wij zagen er met ons viertjes keurig mooi uit.

Kees heeft vaste-loop-verkeering, Joop en Barend, zijn getrouwd, Gerrit wacht zijn tweede »kleine«... en 'k heb op mijn beurt ook mijne hoop' en plannen hun ontvouwd. . . . . . . . . . . . . . . . De kazerne is een woning, die men zuchtend binnen-gaat, en die ieder vòl verlangen naar zijn dierb'ren, na een langen dag van rechts-om-keert's, verlaat... »Lolletjes«, en de waardeering ervan.

Mijnheer Gliekke, pas uit den dut gekomen, en mevrouw uit eene huishoudelijke berekening opgewekt, ze waren niet op de hoogte om de beteekenis van die geheimzinnige woorden terstond te vatten, zoodat mijnheer vraagde, of er gevaar bij was, en mevrouw op het denkbeeld kwam of Barend iets van Suze bedoelde.... men kon niet weten? "Brand?

Van dien tijd af was meester Barend aan de jongens gehecht, alsof het zijn eigen kinderen waren. Maar wat gebeurde er? Reeds waren verscheidene manschappen aan de ziekte bezweken en had de kapitein besloten het eiland Curaçao aan te doen om hen, die nog ongesteld waren, aan wal te brengen, het heele schip te laten zuiveren en versch drinkwater in te nemen.

Maar nu, neen, mijn vrouw zou het ook niet willen hebben!" Toen de arme metselaar dat gezegd had, stond meester Barend een poosje in gedachten.

Door wien dat alleraardigste cadeau werd verzonden, bleef der jarige niet duister, dewijl er mede in die nécessaire een papier lag, dat vier bladzijden poëzie bevatte en, keurig geschreven, met de namen: Barend Flitz was onderteekend.

Nadat het gezucht en geschuifel nu eens verder af en dan weder meer nabij, onzen Barend nog eenigen tijd het angstzweet uit al zijn poriën had gelokt, treft plotseling, zeer nabij de plaats waar hij zich bevindt, een akelig spookachtig gebrom zijne ooren.

Dertien jaren woonde hij alzoo in het vreedzame dorp, en, was Barend in de weinige fatsoenlijke huizen dat wil zeggen, de huizen waarin tapijten liggen en voor welks ramen meubelgordijnen hangen tamelijk reçu, 't heette algemeen dat hij op Vredelust de huisvriend was, en, niet alleen dat het zoo heette, maar 't was ook zoo.

't Was alsof de heer des huizes bij 't afscheid veel flauwer zijn hand drukte; alsof mevrouw veel zachter "Nacht Flitz" zei; en Suze, toen hij haar een "Wel te ruste" wenschte, veel mooier dan gewoonlijk was, maar, ook heel anders dan anders "Wel thuis" ten bescheid gaf. Alleen kwam Barend thee drinken, maar in gezelschap keerde hij naar zijne kamers in 't dorp terug.