United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een toekomstig gemeenteraadslid die geen bad in huis heeft... de menschen moesten het weten. Ja daar is toch iets voor te zeggen, Snepvangers. Maar Mama, dat kost veel geld. Die over den hond kan, kan over den staart... Wij zullen eens naar den President gaan kiezen.
Maar ... Pompile, hoe krygen wy in-godsnaam mama de stoep af? Dat is de vraag! Juist, papa, d
Dat is wel heel ontzaggelyk treurig, papa! En ze vraagt nu telkens madera. Ze zegt dat ze zoo zenuwachtig wordt van chocola, als ze niet terstond daarop twee glazen madera drinkt. Zoo, papa? En vroeger, papa, werd mama zoo byzonder zenuwachtig van madera? Zonder chocola, Pompile! De dokter zegt ook dat madera heel gezond is, maar... met chocola, altyd met chocola!
„Toe, ventje, kom jij maar weer bij Mama
Maar ik zou u toch herkend hebben, want uw mama heeft de geheele reis door over u gesproken. Maar mijn broeder schijnt toch niet hier te zijn." "Haal hem toch hier! Alëscha," sprak de oude gravin. Wronsky trad op het perron en riep: "Oblonsky, hier!" Anna Karenina wachtte echter niet, tot haar broeder bij haar kwam.
Het is maar alleen omdat zij gaarne kwaad doet. Zij weet dat zij geen bloemen mag plukken, en daarom doet zij het anders is het niet. Maar als gij er pleizier in hebt dat zij ze plukt, laat het dan zoo zijn. "Mama, ik geloof dat Topsy anders is dan zij placht te wezen. Zij wil nu haar best doen om een goed meisje te worden."
Toe, laat deze jonge dame bij me komen, ik zal haar zelf komen halen." En Vader zei haar, dat hij er over dacht om dit jaar nog naar Batavia te gaan, "doch zij blijft bij Mama thuis, Mevrouw!" Met dat "zij" werd mijn persoon bedoeld; was 't ernst of scherts?
Dat kan my nu niet schelen, zei Pompile, als ze mama maar wou overhalen om naar Groenenhuize te gaan, papa! Waar is Gerrit? vroeg de oudeheer. Styf van 't rhumatiek, papa! En morgen heeft Dieper 'n smerig papiertje, niet waar, Dieper?
Hij zag ze niet, die smeekende blikken; ongeduldig poogde hij zijn hand uit de hare los te maken: "het is genoeg, mama! Ik denk niet aan sterven; ik zal leven voor u.
"Dat kan wel eens een enkelen keer gebeuren, nietwaar, Gerrit?" viel zijn mama daarop in, die een hoogere sfeer voor haar zoon nog al een geschikt departement vond. "Liever niet," zei Gerrit; "het komt op de Blaak zoo weinig te pas." "Ja!" antwoordde de heer Van Hoel, de schouders met gemaakten ernst ophalende; "het is hier maar een koopstad; daar moeten we ons nu maar mee behelpen."
Woord Van De Dag